Аз оғози баҳори некуфарҷом то охири тирамоҳ мо дар муҳити гирду атрофамон растаниҳои гулдорро мушоҳида мекунем. Бойчечак, гули наврӯзӣ, қоку, сиёҳгӯш ҳамчун косид ва навиди баҳорон хело барвакт гул мекунанд. Сипас, бунафшаи боғӣ, гули лола, савсан ба табиат ҳусну таровати фараҳбахш зам мекунанд. Бо таваҷҷӯҳи хоса ягон растании гулдор (вазирак, …

ИСТИФОДАБАРИ АЗ КИТОБИ ДАРСӢ Шумо дар синфи 5 аз ин китоби дарсии Ботаника таълим мегиред. Тавассути мундариҷаи китоб шумо бо номгӯи фаслу бобҳои алоҳида шинос гардида, мавзӯъҳои лозимаро бо осонӣ дарёфта метавонед. Дар охири ҳар як мавзӯъ бо мақсади санҷиши дараҷаи фаҳмишу дониши хонандагон саволҳои ба мавзӯъ дахлдор дода шудаанд. …

Рафтанд хубони ҷаҳон бо нола аз дасти аҷал, Барнову пиру нотавон бо нола аз дасти аҷал. Рафтанд аз боғи ҷаҳон Искандару шоҳаншаҳон, Ҷамшеду Доро ногаҳон, бо нола аз дасти аҷал. Ку Юсуфи гулпераҳан, Яъкуб дар байтулхазан, Оду Самуду анҷуман, бо нола аз дасти аҷал. Ин олами боғи фано бо Мустафо …

Илоҳо, ба олову наъмои Ту, Худоё, ба асмои ҳуснои Ту. Ба меҳри Набиву Абӯбакри ӯ, Ба адли Умар – шоҳи бообрӯ. Ба Усмони ҳилму вафои Алӣ, Ба ишқи Муҳаммад, ба сидқи Валӣ. Ба некон, ки дур аз бадӣ будаанд, Ба покон, ки чун мо наёсудаанд. Ки бар мо кунӣ раҳмат …

Ё Раб, бинамо маро раҳе сӯйи наҷот, Муҳтоҷи Туам чӣ дар хаёту чӣ мамот. Аз ҷурму гуноҳи ман саросар бигӯзар, Шарманда макун маро ба рӯзи арасот. * * * Аллоҳ, ба фарёди мани бекас рас, Фазлу карамат ёри мани бекас бас. Ҳар кас ба касе ба ҳазрате менозад, Ҷуз ҳазрати …

Эй Худои Аҳад, Кариму Самад, Холиқи осмон биғайри амад. Эй мукаффил ба рӯзии ҳар ҷинс, Эй такаллуматокунандаи ҳар инс. Эй нигорандаи замину замон, Дор имони мо зи нуқс амон. Эй тараҳҳумкунанда зери лаҳад, Раҳмататро на интиҳосту на ҳад. Эй намояндаи фурӯъу асл, Эй хатобахши банда явмулфасл. Малак ояд ба амри …

Дар ҳолати тарсу ҳарос набошад. Агар одам бе имон буда, вақти фарорасии марг (ҳангоми дидани фариштаи аҷал) аз ҷазо тарсида, дар бораи қабули Ислом калимаҳо арза кунад, он гоҳ арзи у қабул карда намешавад. Дар Қуръони Карим гуфта мешавад: «То вақте, ки ба касе аз онҳо марг биёяб, гуяб: Эй …

Агар инсон дар дил имон дошта, қонунҳои Шариатро эътироф намояд, вале онҳоро риоя накунад, кофир дониста намешавад. Барои иҷро накардани фармонҳои Парвардагори олам у гунаҳгор ҳисобида мешавад. Одаме, ки гуноҳи азим содир намуда, бо баҳонаҳои мухалиф ба амру фармонҳои Аллоҳ Таъоло беэътиноӣ мекунад, ҳамчун шахси боимон мемонад. Вале у барои …

Дар шаҳре марде дарзӣ[1] буд, бар дарвозаи шаҳр дӯкон дошт бар дари гӯристон ва кӯзае дар мехе овехта буд ва ҳавасаш он будӣ, ки ҳар ҷанозае, ки аз дари шаҳр берун бурданд, вай санге дар он куза афганд ва ҳар моҳе ҳисоби он сангҳо кард, ки чанд кас берун бурданд …

Ҳар кӣ моро ёд кард, Эзид мар-уро ёр бод, Ҳар кӣ моро хор кард, аз умр бархурдор бод. Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ Умми Салама мегӯяд, ки Пайғамбари акрам (с) фармуд: «Шуморо аз зиёрати қубур манъ карда будам, лекин акнун иҷозат дорам, зиёрат намоед. Ба таври яқин дар зиёрати қабр барои …