Алоқаи ҷинсӣ ба як қатор ҳолатҳо фоида дорад, ки номгӯи онҳо инҳоянд:
- Таъби инсонро хуш менамояд ва ин дар навбати худ барои фаъолияти кории инсон таъсири мусбӣ мерасонад. Яъне агар одам хушҳол шавад корашҳам серҳосилтар мешавад;
- Саломатии инсонро хубтар мекунад ва одам базебтар мешавад;
- Вазъи узвҳои алоқаи ҷинсиро ва коршоямии онро хубтар нигоҳ медорад. Яъне ҳарчи зиёдтар алоқаи ҷинсӣ намоед ҳамон қадар талабот ба алоқаи ҷинсӣ зиёд мешавад;
- Барои кори дил фоида дорад, чунки гардиши хунро беҳтар мекунад ва эҳтимоли ба бемории фишори хун шудан камтар мешавад;
- Шабҳо нағзтар хоб меравед;
- Даст ба ҷиноят камтар мешавад ва хоҳиши таҷовуз кардани ягон нафар аз байн меравад;
- Дар корҳоятон баракат зиёдтар мешавад;
- Наслҳои нав мешаванд ва барои бунёди оилаи фарзанддор замина мешавад;
- Боварӣ ва меҳру муҳаббат зиёд мешавад;
- Умри инсон зиёдтар мешавад; гой-гояк, гойдан.
- Суханони танқидӣ аз дустону шиносон оиди алоқаи чинсӣ карда натавонистан пайдо намешавад.