Он ки бар ӯ бувад раво, салли алайҳ ва олиҳи, Хдст ҷаноби Мустафо, салли алайҳ ва олиҳи. Гулбуни боғи «фа-стақим», сарви риёзи «қул кафо», Гавҳари баҳри «истафо», салли алайҳ ва олиҳи. «Қоф»-и виқору «айн»-и илм, «қоф»-и камолу «дол»-и дин, «Шин»-и шукуҳи Кибриё, салли алайҳ ва олиҳи. Уммиййи афсаҳу-л-лисон, мухбири содиқу-л-баён, …

Баёни наваду нӯҳ номи мубораки Пайғамбари Худо (с) Эй зоти ту аз ду қавн мақсуду вуҷуд, Номи ту Муҳаммаду мақомат Маҳмуд. Дил бар лаби дарёи шафоат бастам, 3-он рӯй равон мекунам аз дида ду руд. Бобо Афзали Кошӣ. Ин наваду нӯҳ номи мубораки он Ҳазрат (с) ба ривояти саҳеҳ омада, …

Марде буд Раис ном, ки ӯ байъат ба хидмаги Шайх Қутбиддини Бахтиёр дошт (қаддасаллоҳу сирруҳу-л-азиз). Раис шабе дар хоб дид қуббае ва халқе анбӯҳ дар ҳаволии он қубба, марде кӯтоҳболое-(ро) дид, ки ҳар бор даруни қубба мерафт ва берун меомад ва ҷавоб меовард. Ва ин Раис мегӯяд, ки: «Ман пурсидам, …

Дар «Фавоиди Фирӯзшоҳӣ» ва дар «Мифтоҳу-л-ҷинон» овардаанд, ки рӯзе аъробие ба хизмати Ҳазрати Расули акрам (с) омада гуфт: Эй Расулаллоҳ (с), ман мардеам қарздор ва аз бебизоатӣ таъни ҷуҳуде мешунавам ва дигар он, ки маро ба ҳафтае муҳлат додаст, илоҷи ин кор чӣ созам? Расулуллоҳ (с) гуфтанд, ки: Салавот бар …

Овардаанд, ки яке аз салаф гуфт, ки: «Ман ахбор[1] менавиштам ва бар зикри Пайғамбар (с) дуруд менавиштам ва салом не. Пас, Пайғамбар (с)-ро дар хоб дидам, ки маро гуфт: «Салавотро бар ман дар набиштан тамом наменависӣ». Пас аз он ҳеҷ нанавиштам магар бо дуруд ва салом».[2]          * * * * …