Дар шаҳре марде дарзӣ[1] буд, бар дарвозаи шаҳр дӯкон дошт бар дари гӯристон ва кӯзае дар мехе овехта буд ва ҳавасаш он будӣ, ки ҳар ҷанозае, ки аз дари шаҳр берун бурданд, вай санге дар он куза афганд ва ҳар моҳе ҳисоби он сангҳо кард, ки чанд кас берун бурданд …

Ҳар кӣ моро ёд кард, Эзид мар-уро ёр бод, Ҳар кӣ моро хор кард, аз умр бархурдор бод. Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ Умми Салама мегӯяд, ки Пайғамбари акрам (с) фармуд: «Шуморо аз зиёрати қубур манъ карда будам, лекин акнун иҷозат дорам, зиёрат намоед. Ба таври яқин дар зиёрати қабр барои …

Шахси мусалмони оқил ва болиғ, ки аз ҷанобат ва аз ҳайзу нифос пок бошад ва ба василаи олати захмкунанда, бидуни ҷурму гуноҳе ба қатл расида бошад. Ва аз тарафи шариат дастури иваз содир нашавад, балки қасос воҷиб гардад. Ва баъд аз захмӣ шудан таматтӯе ҳосил накунад ва ба андозаи як …

Инсонҳо аз нуқтаю назари имон ба се гурӯҳ чудо мешаванд: мусулмонон, мунофиқон ва кофирон. Мусалмон ин одамест, ки дар дил бо боварӣ ва бо сухан имони худро ба Худои Ягона Аллоҳ ва ба Паёмбари у, Муҳаммад (с) тасдиқ мекунад. Мусулмон боварӣ дорад, ки ҳар чиро Паёмбар Муҳаммад (с) расонидааст, ҳақ …

а) Имони муҷмал имони умумӣ. Имони умуми ин имон овардан ба ҳақиқати дини Ислом буда, одам калимаи “Шаҳодат”-ро арз карда, имони худро ба Аллоҳ Таъоло ва Паёмбари у Муҳаммад (с) тасдиқ мекунад ва ба ҳама он чизе, ки аз Онҳо расида аст, бовар дорад, дар ҳоле ки ҳанӯз асоси динро …

Калимаҳои Тавҳид ва Шаҳодати ИСЛОМӢ вуҷуд доранд, ки бояд онҳоро донист ва ба ин калимаҳо ҳар одам бояд боварӣ намояд. Агар TO ба ҳол имон наоварда бошад, бояд ҳар чӣ зудтар онро ба забон биоварад. Калимаи‌ «Шаҳодат»‌ ин‌ аст (текст-матн): «Ашҳаду ан ло илоҳа иллаллоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан абдуҳу ва …