Гуногун

Пушти гардан, гўш ва банди дасти духтаракро доғи сафед зад. Ба чашми атрофиён сард метофт ва гоҳи назарашон уфтодан ботинашон як қад мепариду ноаён лаҳзае меларзид. Дар ибтидо, волидайн хеле ба таҳлука даромада, безобита шуданд, назди духтурон давиданд, ба табибони халқӣ нишон доданд. Аз дардмандони гуногун маслиҳат пурсиданд, ба ҳар …

Дар қабристон, дар як рӯзи муайян ҷамъ шудан. Чароғ дар қабристон равшан кардану гулхан афрӯхтан. Занон ба гуристон рафтан (бо тифлон ва ё танҳо). Аз симон ва оҷур қабрро бино кардан. Қабрро тавоф ва саҷда кардан ва бӯсидан. Азодории бештар аз се рӯз барпо доштан (ва зиёд, либоси азодорӣ дар …

Ҳазрати қутбулавлиё ва Имоми Ҳумом Абӯҳанифа разиаллоҳ, яке аз парҳезгортарин, пурзӯду тақводортарин, Худотарстарин ва обидтарин инсони аҳди хеш будаанд, ки нисфи зиёди умри хешро дар роҳи ибодат ва шабзиндадорӣ, яъне, бандагии Худоро ба ҷой овардан, сарф ва вақф намудаанд, «Заҳабӣ (р) мегӯяд: Қиёми шаб таҳаҷҷӯду таъаббуд (бандагӣ, парастиш ва ибодат)-и …

АЛ-ВАСИЯТ: Панҷумин рисолаи илмие, ки ба афкори пешқадам ва ҳикмати роҳнамову роҳкушо ва басо бунёдгарову ҷовидонаи сироҷи умам-Ҳазрати Имоми Аъзам Абӯҳанифа (р) мансубият дорад, ин рисолаи хурдҳаҷми «Ал-васият» мебошад, ки мисли расойили дигари Имом, дар риштаи илми калом баён ва навишта шуда аст. «Ин рисола ҳовийи чанд сатр буда, ки Имоми …

Васфу ситоиши сирату сурат ва шахсияту мақому манзалати Имоми Аъзами муаззами сӯфии Кӯфӣ разиаллоҳу анҳу ҳадду канор надорад. Асрҳо ба ин ҷониб уламои давру замон, дар бораи Имоми Аъзам Аъбӯҳанифа (р) ва афкору андешаи ӯ суханҳои некӯ гуфтаанду мегӯянд ва ёддоштҳову рӯйдодҳоро оиди ҳаёт ва фаъолият ва маноқиби эшон навиштаанду …

Кулбаи кулўхинашон дар қуллаи кўҳтеппа воқеъ буд. Писарак ҳаррўз тўли ним соат, осон, сабук рў-рўи пайроҳаи падараш, зеро ба ҷуз оилаи онҳо болои қулла каси дигаре намезист, поин меомад ва даме, ки офтоб комилан гум мешуду атрофро торикӣ пахш менамуд, ў кўлворашро пуштора карда, агар холӣ бошад, сурудхонон ҷониби манзилашон …

Аслан гирем, тўқай хўҷаини аниқ надошт. Серобу алаф ва дар соҳили чапи дарёи Сир воқеъ буд. Гов аз ҷониби шарқ аввал равшании чароғи мошинро дид, пасон овозашро шунид. Баъди як дам чанд нафар мардон пои пиёда то мобайни тўқай расиданд. Ба говони дигар бо чашми харидорӣ нигариста, маслиҳат мекарданд. Гов …

Аз ҷумлаи шуарои мотақаддам42 аст ва ибтидойи «Шоҳнома»-ро вай оғоз кардааст ва бист ҳазор байт камобеш гуфта ва Фирдавсӣ онро ба итмом расонида. Ва аз ҷумлаи суханони вай аст ин ду байт: Ш е ъ р Ёре гузидам аз ҳама мардум паринажод, З-он шуд зи пеши чашми ман имрўз чун …

Нахустин асари илмии дар риштаи илми фиқҳ баёндоштаву таълифнамуда ва аз худ боқигузоштаи Ҳазрати Имоми Аъзам Абӯҳанифа (р) «Ал-фиқҳ ал-акбар» («Фиқҳи Акбар») мебошад, иҷмоъи уламойи гузашта низ ин рисоларо ба қалами ӯ ва ба заковати ӯ нисбат додаанд. Рисолаи мазкур аз бузургтарин таълифоти Имом Абӯҳанифа Ал-Кӯфӣ (р) аст, ки дар …

Сузанӣ аз Насаф будааст. Ба таҳсил ба Бухоро омад ва бар шогирди сўзангаре ошиқ шуд ва ба шогирдии устоди вай рафт ва дар он маҳорате тамом ҳосил кард ва ҳазл бар табиати вай ғолиб буд ва бинобар он ҳазёноти бисёр гуфтааст ва ин ду байт аз қасидаест, ки дар эътизор …