Гуногун

Собир Одина акнун даст ба дастаи дари директори мактаб бурданӣ буд, ки он ногаҳон кушода шуд ва аз дохил ҷавоне як бандча пулро ҳисобкунон берун шуд.  Собир  Одина ўро дарҳол шинохт. Вай, ҷавон, дар яке аз беморхонаҳои шаҳр ҷарроҳ шуда кор мекард ва чанд моҳ пеш Собир Одина  ба ў …

Мўреро диданд ба зўрмандӣ камар баста ва малахеро даҳ баробари худ бардошта. Ба тааҷҷуб гуфтанд: — Ин мўрро бубинед, ки бо ин нотавонӣ бореро ба ин гаронӣ чун мекашад. Мўр чун ин сухан бишунид, бихандид ва гуфт: — Мардон борро ба нерўйи ҳиммат ва бозуи ҳамийят кашанд, на ба қуввати …

Ришва. Пора додан ва пора гирифтанро ришва ва ришвахӯр, яъне, ҳаромхӯр гӯянд, ки манъ кардаанд онро аҳли тақво ва уламои зоҳид, аз ҷумла Имоми Аъзам (р) ва ёрони камназирашон (р). Ришва дар ъилмуш-шариъат амали номатлуб дониста шудааст. Расул (с) мегӯяд: «-Лаънатуллоҳи алар-рошӣ вал мурташӣ ва ман ямшӣ, байнаррошӣ вал-мурташий (Яъне: …

Дуввумин рисола (ё худ нусхаи китоб)-и илмие, ки ба қудрати халлоқӣ (Худодод).афкору андешаи воло ва сабки баёни ҳикмати гуворойи аз бузургтарин аимаи мазоҳиби чаҳоргонаи аҳли суннат ва ҷамоъат ва дар қатори эшон ҳойизи мартабаи аввал, «Чароғи уммат»-Ҳазрати Имоми Аъзам Абӯҳанифа (р), ки бо далойили қотеъ мансуб аст, ин китоби «Ал-фиқҳал-абсат …

Имоми Аъзам Абӯҳанифа (р) нахустин донишманди бузурги соҳибасари фиқҳ ва яке аз нахустин ҳакимест, ки мактаби илми каломро асос гузошта аст ва баъди худ диққати тамоми муҷтаҳиддину муҳаққиқини Исломро барои таҳким ва тақвияти имон ва барои шинохти ҳақ аз ботил (на барои эҷоди шак ва куфру бидъат) ба илм ҷалб …

Уштуре маҳоркашон дар саҳро мечарид. Муше бар вай расид ва вайро бехудованд35 дид, ҳирсаш бар он дошт, ки маҳораш гирифт ва ба хонаи худ равон шуд. Уштур низ аз он ҷо, ки фитрати ў мафтур36бар инқиёд37 аст ва ҷибиллати38 ў маҷбул бар адами39 мухолафату инод, бо ў мувофақат кард. Чун …

Сагчаи беозори паҳмоқмў, ба хоку лой ҷўлида, ногаҳон пайдо шуд. Агар касе аз байнамон «Сагбачаи девона! Даҳонаш кафк мекунад!» гўён дод намезад, эҳтимол касе аз мо бачаҳои даҳ-дувоздаҳсола, бачаҳои кўча ба вай аҳамият намедодем. Девонагии сагча моро аз бозӣ нигоҳ дошт. Вай ниҳоят ифлос буд. Ҳама гирди сагча ҷамъ омадем. …

Саъдия – силсилаи тасаввуфиест, ки бо номи Саъдуддини Ҷибовӣ /вф.ибт. асри VIII/ маъруф аст; Ихвонал муслимин яъне, «Бародарони мусалмон»-аъзоёни ташкилоти динию сиёсии ҷамъияти бародарони мусалмон, ки Шайх Ҳасани Банно соли 1928 дар Исмоилия /Миср/ таъсис намудааст;

Бигӯям қиссае аз Бӯҳанифа, Зи қисса ҳиссае хоҳам вазифа. Ба «Ҳаҷ» Нӯъмону Собит бо зиёрат, Ба ҳам рафтанд бо соҳиб басорат. Зиёрат кард ҳарду «Байт»-и Раб-ро, Баҷо овард қонуни адабро. Ба «Каъба» дид Нӯъмон ҷамъи касрат, Шуда анбӯҳ аз баҳри зиёрат. Бидид нуронӣ марде дар миёна, Ба дидан гарму ширин …

Писари калонӣ аз модар фотеҳаи роҳи сафед талабид. Чизу чора, бору бунаш ғундошта, зану фарзандонаш омодаи ба ҳавлии нави хеш кўчидан буданд. Модар дуои нек гуфт. Ва гиряаш омад. Медонист, ки манзили писари аввалаш қариб аст, вале акнун, азбас, ҷудо рўзгор мегузаронад, дастархону дегу табақаш алоҳида аст, як қадам дур …