(Муҳит ва ҳаёти илмии Имоми муаззам раҳамуллоҳ). Тавлид ва туфулият (кӯдакиву навҷавонӣ )-у умри бобаракати Ҳазрати Абӯҳанифа/р/ дар даврони хилофати Абдулмулк ибни Марвони уммавӣ-хилофати оли уммавиёни араб, дар шаҳри Кӯфаи Ироқ гузашта аст ва дар давраи хилофати бани Аббоси араб ва эронитабор, яъне, Халифа Мансури Аббосӣ… Гавҳари илҳому дарёи каромоти …
Муфассал »Дуздӣ – гуноҳи кабира
Дуздӣ. Сухани Расул (с) аст, ки: «Ло тусриқу» (Яъне: «Дуздӣ накунед!»). Ва қавли Аллоҳ аст, ки: «Вас-сориқу вас-сориқату фақтаъу айдиҳумо ҷазоан бимо касабо наколан миналлоҳ»). (Тарҷума: «Ва дасти марди дузд ва зани дуздро бибуред! Бале, ин ҷазои сазоворест, ки Аллоҳ, ба сабаби ин касб (дуздӣ) муқаррар кардааст»).
Муфассал »Тақдири зани танҳо
Фарида дар вақти муайяншуда дар назди тарабхонаи Н ҳозир шуд. Дуртар аз даромадгоҳ, атрофи фаввора ва зери дарахтон одамон ду-ду, се-се рост истода, баъзеашон рўи харакҳои дар сояи маҷнунбедҳо гузошташуда нишаста, байни ҳам сўҳбат доштанд. Замира, соҳиби тўй наменамуд. Фарида ҳарчанд зеҳн монд, дар байни меҳмонон ягон одами шиносро надид. …
Муфассал »ХАНДАИ РЎЗ
Бо амри тасодуф дар дами остонаи деҳаи Чинори Поён кадом як қисми муҳими автобусамон шикаст. Яке аз сокинони онро хоҳиш намудем, ки аз омадани мо раиси ҷамоаро хабардор созад. Муддате нагузашта чанд нафар ҷавонону сарвари деҳа ва ду гулдухтарон бо гулҳову нону намак пайдо шуданд. Ҳамаашон аз шодиву фараҳ ба …
Муфассал »ДАР АРАФАИ БАҲОР
Интиҳои зимистон буд. Аз ҷониби ғарб шамоли ғашовар мевазид. Чор тарафи бошишгоҳро аз назар гузаронидам. Касе наметофт. Дари қаровулхо–наро кушодам. Он ҷо болои катча Солеҳ-саркор ва боз ду нафар марди дигар ноништа мекарданд. – Баъди як дам Нормат-амак мебиёянд, – хабар расондам пас аз пурсупос, – Гулбоғро набурида истанд гуфта …
Муфассал »ҚИССАИ КЎҲНА
Ашраф таги дарвозаи ҳавлӣ лаби ҷўи калон соатҳо ба об нигариста менишаст, раҳгузаронро, касе набошад, бо нигоҳи хеле сарду карахташ мегуселонид, на салом медоду на алек мегирифт, чашм намеканд, гўё чуқур ба фикр фурў рафта бошад. Сонӣ, ҷаҳида аз ҷо мехесту тозон ба хонааш, ки алоҳида аст, медаромад ва китоберо …
Муфассал »ДОҒИ ДИЛИ БАБР
Ҳавлие, ки ин саги меҳрубон аз овони думоҳагиаш се сол инҷониб зиндагиву посбонӣ мекард, дар шафати коргоҳе воқеъ буд. Рафта-рафта ҷонвари безабон, ки одатан аксар вақт шабҳо аккос мезад, дарвозаву боғу ҳавлии ҳамсояро низ зоҳиран қаламрави худ мепиндошт ва озодона гаштугузор мекард. Ба кормандон ҳам унс гирифта буд. Ошпазҳову қаровулон …
Муфассал »Қатли муслим – гуноҳи кабира
Қатли муслим. Худованд ин амали ғайри инсононаро бо ин ояти шариф манъ намудааст ки, Астаъизу било; «Ва ло тақтулун-нафсал-латӣ ҳаррамал-лоҳу илло билҳақ!» (Тарҷума: «Ва қатл накунед он ҷонро, ки ҳаром кард Аллоҳ магар ба ҳақ!») (Бале, ҳақ аст. Ва беҳуда шоир нафармуда, ки: «Маёзор мӯреро, ки донакаш аст, Ки ӯ …
Муфассал »Ҷунайдия – равия дар Ислом
Ҷунайдия – яке аз 12 силсилаи ихвонияи тариқати аҳли тасаввуф аст, ки асосгузораш Абулқосим Ал-Ҷунайд Ибни Муҳаммад Ал-Каворирӣ Ал-Ҳаззоз Ал-Бағдодӣ аст. Ӯ форсзабон яъне тоҷик аст ва дар Бағдод ба дунё омада аст /ваф.910/.Ӯ аз хурдӣ, аз падар ятим монда, дар зери сарпарастии тағояш Шайх Сақатӣ /ваф.867/ ба воя мерасад …
Муфассал »РЎДАКӢ – Дар Баҳористони Абдураҳмони Ҷомӣ
Вай аз Мовароуннаҳр аст ва аз модар нобино зодааст. Аммо чунон закӣ ва тезфаҳм буд, ки дар ҳаштсолагӣ Қуръонро ба тамом ҳифз кард ва қироат биёмўхт ва шеър гуфтан гирифт ва ба воситаи ҳусни савт дар мутрибӣ афтод ва ўд биёмўхт ва дар он моҳир шуд ва Наср ибни Аҳмади …
Муфассал »