Гўянд, ҳоҷаеро бандае нодирулҳусн буд ва бо вай ба сабили маваддат назаре дошт. Бо яке аз дўстон гуфт:
– Дареғ, ин бандаро бо ҳусну шамоиле, ки дорад, агар забондарозию беадаби накардӣ!
Гуфт:
– Эй бародар, чун қарори дўсти кардӣ, таваққуи хидмат мадор, ки чун ошиқу маъшуқи дар миён омад, молику мамлуки бархост.
Хоҷа бо бандаи парирўхсор
Чун даромад ба бозию ханда,
На аҷаб, к-ў чи хоҷа ҳукм кунад,
В-ин кашад бори ноз чун банда.
***
Ғулом обкаш бояду хиштзан,
Бувад бандаи нозанин муштзан.