Хоки Машриқ, шунидаам, ки кунад Ба чиҳил сол косае чинӣ. Сад ба рўзе кунанд дар Мардашт, Лоҷарам қиматаш ҳамебинӣ. *** Мурғак аз байза бурун ояду рўзи талабад, В-одамибачча надорад хабар аз ақлу тамиз, Он кӣ ногоҳ касе гашт, ба чизе нарасид, В-ин ба тамкини фазилат бигузашт аз ҳама чиз. Обгина …

Бадахтартар аз мардумозор нест, Ки рўзи мусибат касаш ёр нест.

Яке ҷуҳуду мусулмон низоъ мекарданд Чунон ки ханда гирифт ва ҳадиси эшонам. Ба тира гуфт мусулмон: «Гар ин иқболи ман Дуруст нест, худоё ҷуҳуд миронам!» Ҷуҳуд гуфт: «Ба «Таврот» мехўрам савганд В-агар хилоф кунам, ҳамчу ту мусулмонам!» Гар аз басити замин ақл мунъадим гардад, Ба худ гумон набарад ҳеҷ кас, …

Фиреби душман махўру ғурури маддоҳ маҳар, ки ин доми зарк ниҳодааст ва он домани тамаъ кушода. Аҳмақро ситоиш хуш ояд, чун лоша, ки дар каъбаш дамӣ, фарбеҳ намояд. Ало, то нашнавӣ мадҳи сухангўй, Ки андакмоя нафъе аз ту дорад, Ки гар рўзе муродаш барнаёрӣ, Дусадчандон уюбат баршуморад. Мутакаллимро то касе …

Хабаре, ки донӣ, диле биёзорад, ту хомўш (бош), то дигаре биёрад. Булбуло, муждан баҳор биёр, Хабари бад ба бум бозгузор.

Душман чу аз ҳама хилате фурў монад, силсилаи дўстӣ биҷунбонад, пас он гаҳ ба дўсти корҳое кунад, ки ҳеҷ душман натавонад! Сари мор ба дасти душман бикўб, ки аз иҳдо-л-ҳасанайн (яке аз ду ҳасанот) холӣ набошад: агар ин ғолиб омад, мор куштӣ в-агар он аз душман растӣ. Ба рўзи маърака …

Чу бинӣ, ки дар сипоҳи душман тафриқа афтодааст, ту ҷамъ бош. Вагар ҷамъ шаванд, аз парешони андеша кун. Бирав, бо дўстон осуда биншин, Чу бинӣ дар миёни душманон ҷанг. Вагар бинӣ, ки бо ҳам якзабонанд, Камонро зеҳ куну бар бора бар санг!

Бадхўй дар дасти душмане гирифтор аст, ки ҳар куҷо равад, аз чанги уқубати ў халосӣ наёбад. Агар зи дасти бало бар фалак равад бадхўй, Зи дасти хўи бади хеш дар бало бошад. Бадхўй нафари гизалла ё худ золим аст.

Ду кас душмани мулку динанд: подшоҳи беҳилму зоҳиди беилм! Бар сари мулк мабод он малик фармондеҳ, Ки худро набувад бандаи фармонбардор Туро бо чунин гармию саркашӣ. Напиндорам, аз хокӣ, аз оташӣ?! Дар хоки Байлақон бирасидам ба обиде, Гуфтам: «Маро ба тарбият аз ҷаҳл пок кун!» Гуфто: «Бирав, чу хок таҳаммул …

Насиҳат аз душман пазируфтан хатост, валекин шунидан равост, то ба хилофи он кор кунӣ, ки айни савоб аст: Ҳазар кун, з-он чи душман гўяд: «Он кун!» Ки бар зону занӣ дасти тағобун. Гарат роҳе намояд рост чун тир, Аз ў баргарду роҳи дасти чап гир!