Беҳунарон ҳунармандро натавонанд, ки бинанд, ҳамчунон ки сагони бозори саги сайдро машғала бароранд ва пеш омадан наёранд, яъне сифла чун ҳунар бо касе барнаёяд, ба хубсаш дар пустин афтад. Кунад ҳар оина ғайбат ҳасуди кўтаҳдаст, Ки дар муқобила гунгаш бувад забони мақол.

Сояпарвардаро чӣ тоқати он, Ки равад бо муборизон ба китол. Сустбозу ба ҷаҳл мефиканад Панҷа бо марди оҳанинчангол.

Ҷангу зўроварӣ макун бо маст, Пеши сарпанҷа дар бағал неҳдаст

Хештанро бузург пиндорӣ Рост гуфтанд: як ду бинад луч. Зуд бини шикаста пешонӣ, Ту, ки бозӣ кунӣ ба сар бо кўч.

Тавон шинохт ба як рўз дар шамоили мард. Ки то куҷош расидаст пойгоҳи улум. Вале зи ботинаш эман мабошу ғарра машав, Ки хусби нафс нагардад ба солҳо маълум.

Гар санг ҳама лаъли Бадахшон будӣ, Пас қимати лаълу санг яксон будӣ.

Ситораи Кароматулло овозхони нави попи Тоҷикистон аст. Вай аз соли 2015 инҷониб дар саҳна пайдо шуд ва аллакай дар Интернет аз маъруфтарин Ҷӯрабек Муродов маъмултар гаштааст. Вай асосан сурудҳоро бо услуби миллӣ бо номи Шашмаком месарояд.  У дар пойтахти Тоҷикистон – шаҳри Душанбе хеле маъмул аст. Тарҷумаи ҳол: Ситораи Караматулло соли …

Мардумонро айби ниҳони пайдо макун, ки мар эшонро расво кунию худро беътимод. Ҳар ки илм хонду амал накард, бад-он монад, ки гов ронду тухм наяфшонд. Аз тани бедил тоат наёяд ва пусти бемағз бизоатро нашояд. Бас қомати хуш, ки зери чодар бошад, Чун боз кунӣ, модари модар бошад.

Гар нишинад фариштае бо дев, Ваҳшат омузаду хиёнату рев. Аз бадон некўӣ наёмузӣ, Накунад гург пустиндўзӣ.

Ба чашми хеш дидам дар биёбон, Ки оҳиста сабак бурд аз шитобон. Саманди бодпой аз так фурў монд, Ҷавзи бемағзро сабукборӣ. *** Хареро аблаҳе таълим медод, Бар ў-бар сарф кардӣ саъй доим. Ҳакиме гуфташ: «Эй нодон, чӣ кўшӣ, Дар ин савдо битарс аз лавми лоим!». Наёмузад баҳоим аз ту гуфтор, …