Яке аз шуаро пеши амири дуздон рафт ва санное бар ў бигуфт. Фармуд, то ҷома аз ў баркананд ва аз дех бадар кунанд. Мискин  бараҳна ба сармо ҳамерафт, сагон дар қафои вай афтоданд. Хост, то санге бардорад ва сагонро  дафъ кунанд, дар замин ях гирифта буд, оҷиз шуд. Гуфт: – …

Дар ақди байъи сарое мутараддид будам, ҷуҳуде гуфт: – Ман аз кадхудоёни ин муҳаллатам, васфи ин хона, чунон ки ҳаст, аз ман пурс, бихар, ки ҳеҷ айбе надорад. Гуфтам: – Ба ҷўз он ки ту ҳамсояи манӣ! Хонаеро, ки чун ту ҳамсоя аст, Даҳ дирам сими бадиёр арзад. Лекин умедвор …

Тане чанд аз бандагони Маҳмуд гуфтанд Хасани Маймандиро, ки султон имрўз туро чӣ гуфт дар фалон маслиҳат? Гуфт: – Бар шумо ҳам пўшида набошад. Гуфтанд: – Он чӣ бо ту гўяд, ба амсоли мо гуфтан раво надорад. Гуфт: – Ба эътимоди он ки донад, ки нагўям, пас чаро ҳамепурсед? На …

Якеро аз ҳукамо шунидам, ки мегуфт: «ҳаргиз касе ба ҷаҳли худ иқрор накардааст магар он кас, ки чун дигаре дар сухан бошад, ҳамчунон ногуфта сухан оғоз кунад. Суханро сар аст, эй хирадманду бун, Маёвар сухан дар миёни сухун. Худованди тадбиру фарҳангу хўш Нагўяд сухан, то набинад хамўш.

Саҳбони  Воилро дар фасоҳат беназир ниҳодаанд ва ҳукми он , ки бар сари ҷамъ солее сухан гуфтӣ ва лафзе  муқаррар накардӣ ва ҳамон иттифоқ  афтодӣ, ба иборате дигар бигуфтӣ ва аз ҷумлаи одоби нудамо яке ин аст. Сухан гарчи дилбанду ширин бувад, Сазовори тасдиқу таҳсин бувад. Чу якбор  гуфтӣ, магу …

Табиби таърихи бо номи Ҷолинус аблаҳеро дид, даст дар гиребон донишманде зада ва беҳурмати ҳаме кард. Гуфт: – Агар ин доно будӣ, кори вай бо нодон бад-ин ҷо нарасидӣ. Ду оқилро набошад кину пайкор, На донное ситезад бо сабукбор. Агар нодон ба ваҳшат сахт гўяд, Хирадмандаш ба нарми дил биҷўяд. …