Ду кас душмани мулку динанд: подшоҳи беҳилму зоҳиди беилм! Бар сари мулк мабод он малик фармондеҳ, Ки худро набувад бандаи фармонбардор Туро бо чунин гармию саркашӣ. Напиндорам, аз хокӣ, аз оташӣ?! Дар хоки Байлақон бирасидам ба обиде, Гуфтам: «Маро ба тарбият аз ҷаҳл пок кун!» Гуфто: «Бирав, чу хок таҳаммул …

Насиҳат аз душман пазируфтан хатост, валекин шунидан равост, то ба хилофи он кор кунӣ, ки айни савоб аст: Ҳазар кун, з-он чи душман гўяд: «Он кун!» Ки бар зону занӣ дасти тағобун. Гарат роҳе намояд рост чун тир, Аз ў баргарду роҳи дасти чап гир!

Бар аҷзи душман раҳмат макун, ки агар қодир шавад, бар ту набахшояд. Душман чу бинӣ нотавон, лоф аз бурути худ мазан, Мағзест дар ҳар устухонам, мардест дар ҳар пираҳан.