Ҷавоне хирадманд аз фунуни фазоил хаззе вофир дошт ва табъе нофир, чандон ки дар маҳофили донишмандон нишастӣ, забони сухан бубастӣ. Боре падар гуфт: – Эй писар, ту низ он чӣ донӣ, бигўй! Гуфт: – Тарсам, ки бипурсанд, аз он чӣ надонам ва шармсорӣ барам. Нашунидӣ, ки сўфие мекўфт Зери наълайни …

Муфассал »