Беҳунарон ҳунармандро натавонанд, ки бинанд, ҳамчунон ки сагони бозори саги сайдро машғала бароранд ва пеш омадан наёранд, яъне сифла чун ҳунар бо касе барнаёяд, ба хубсаш дар пустин афтад. Кунад ҳар оина ғайбат ҳасуди кўтаҳдаст, Ки дар муқобила гунгаш бувад забони мақол.

Сояпарвардаро чӣ тоқати он, Ки равад бо муборизон ба китол. Сустбозу ба ҷаҳл мефиканад Панҷа бо марди оҳанинчангол.

Ҷангу зўроварӣ макун бо маст, Пеши сарпанҷа дар бағал неҳдаст

Хештанро бузург пиндорӣ Рост гуфтанд: як ду бинад луч. Зуд бини шикаста пешонӣ, Ту, ки бозӣ кунӣ ба сар бо кўч.

Тавон шинохт ба як рўз дар шамоили мард. Ки то куҷош расидаст пойгоҳи улум. Вале зи ботинаш эман мабошу ғарра машав, Ки хусби нафс нагардад ба солҳо маълум.

Гар санг ҳама лаъли Бадахшон будӣ, Пас қимати лаълу санг яксон будӣ.