Фиреби душман махўру ғурури маддоҳ маҳар, ки ин доми зарк ниҳодааст ва он домани тамаъ кушода. Аҳмақро ситоиш хуш ояд, чун лоша, ки дар каъбаш дамӣ, фарбеҳ намояд.
Ало, то нашнавӣ мадҳи сухангўй,
Ки андакмоя нафъе аз ту дорад,
Ки гар рўзе муродаш барнаёрӣ,
Дусадчандон уюбат баршуморад.
Мутакаллимро то касе айб нагирад, суханаш салоҳ напазирад!
Машав ғарра бар ҳусни гуфтори хеш,
Ба таҳсини нодону пиндори хеш.