Бозаргонеро ҳазор динор ҳасорат афтод. Писарро гуфт: – Набояд, ки сухан бо касе дар миён ниҳӣ! Гуфт: – Эй падар, фармон турост, нагўям, валекин хохам маро бар фоидаи ин мутталеъ гардонӣ, ки маслиҳат дар ниҳон доштан чист? Гуфт: – То мусибат ду нашавад: яке нуқсони мояву дигар шамотати ҳамсоя. Магўй …

Якеро аз дўстон гуфтам: – Итминои сухан гуфтанам ба иллати он ихтиёр омадааст, ки ғолиби авқот дар сухан неку бад иттифоқ афтад ва дидаи душманон ҷуз бар бадӣ намояд. Гуфт: – Душман он беҳ, ки неки набинад. Ҳунар ба чашми адоват бузургтар айб аст, Гул аст Саъдию дар чашми душманон …

Дарвешеро шунидам, ки ба ғоре дарнишаста буд ва дар ба рўйи аз ҷаҳониён баста ва мулуку ағниёро дар чашми ҳиммати ў шавқату ҳайбат намонда. Ҳар ки бар худ дари суол кушод, То бимирад ниёзманд бувад. Оз бигзору подшоҳи кун, Гардани бетамаъ баланд бувад. Яке аз мулуки он тараф ишорат кард, …

Муштзанеро ҳикоят кунанд, ки аз даҳри мухолиф ба фиғон омода ва халқи фаррох аз дасти танг ба ҷои расида. Шикоят пеши падар бурду иҷозат хост, ки азми сафар дорам, магар ба қуввати бозу домани коме фарочанг орам: Фазлу ҳунар зоеъ аст, то нанамоянд, Уд бар оташ ниҳанду мушк бисоянд. Падар …