Шахси мусалмони оқил ва болиғ, ки аз ҷанобат ва аз ҳайзу нифос пок бошад ва ба василаи олати захмкунанда, бидуни ҷурму гуноҳе ба қатл расида бошад. Ва аз тарафи шариат дастури иваз содир нашавад, балки қасос воҷиб гардад. Ва баъд аз захмӣ шудан таматтӯе ҳосил накунад ва ба андозаи як …
Муфассал »ИНСОН АЗ НУҚТАИ НАЗАРИ ИМОН
Инсонҳо аз нуқтаю назари имон ба се гурӯҳ чудо мешаванд: мусулмонон, мунофиқон ва кофирон. Мусалмон ин одамест, ки дар дил бо боварӣ ва бо сухан имони худро ба Худои Ягона Аллоҳ ва ба Паёмбари у, Муҳаммад (с) тасдиқ мекунад. Мусулмон боварӣ дорад, ки ҳар чиро Паёмбар Муҳаммад (с) расонидааст, ҳақ …
Муфассал »Имон ба ду гурӯҳ ҷудо карда мешавад
а) Имони муҷмал имони умумӣ. Имони умуми ин имон овардан ба ҳақиқати дини Ислом буда, одам калимаи “Шаҳодат”-ро арз карда, имони худро ба Аллоҳ Таъоло ва Паёмбари у Муҳаммад (с) тасдиқ мекунад ва ба ҳама он чизе, ки аз Онҳо расида аст, бовар дорад, дар ҳоле ки ҳанӯз асоси динро …
Муфассал »КАЛИМАИ ШАҲОДАТ ДАР ИСЛОМ
Калимаҳои Тавҳид ва Шаҳодати ИСЛОМӢ вуҷуд доранд, ки бояд онҳоро донист ва ба ин калимаҳо ҳар одам бояд боварӣ намояд. Агар TO ба ҳол имон наоварда бошад, бояд ҳар чӣ зудтар онро ба забон биоварад. Калимаи «Шаҳодат» ин аст (текст-матн): «Ашҳаду ан ло илоҳа иллаллоҳу ва ашҳаду анна Муҳаммадан абдуҳу ва …
Муфассал »Кафани мурда: Қоида – тартиб – меъёр
Мардро дар се порча кафан кардан суннат аст: 1) Лифофа. 2) Изор. 3) Пироҳан. Ва занонро дар панҷ порча кафан кардан суннат аст: 1) Лифофа. 2) Изор. 3) Пироҳан. 4) Сарбанд. 5) Синабанд. Ва шарҳи кафан чунин аст[1]: Ном Дарози Паҳно Андозаи лозима Лифофа 2-метр 1,10-метр Аз cap то по …
Муфассал »ҒУСЛИ МУРДА: Шустани маит
Ғусли пайғамбарон (а) ба ҷиҳати таъзими эшон аст. Ва ғусли дигар мардум аз ҷиҳати наҷосат аст ва ё аз ҷиҳати ҳадас[1] аст. Вақте ки ҳамаи асбоби ғусл ва кафану қабр шуданд, аввал ҳафт маротиба тахтае, ки майит бар болои он барои ғусл додан гузошта мешавад бо хушбӯӣ бишуянд ва баъдан …
Муфассал »Аъмоли пас аз марг
Баъд аз берун шудани рӯҳ аз бадан ҳамаи аъзои майит дуруст карда шавад ва чашмонаш бо молидани ангушт баста ва бо пораи латтае аз зери манаҳ бурда бар болои сараҳ гиреҳ зананд, то даҳонаш боз намонад. Ва ҳар ду ангуштони бузурги пойҳояшро ба ҳамдигар бибанданд ва андомҳояшро ба дароз кашида …
Муфассал »Фазилати сабр бар мусибат
Имом Муслим аз Умми Салама (раз) ривоят намуда, ки гуфт: Аз Расули Худо (с) шунидам, ки фармуд: «Ҳеҷ бандае нест, ки ба мусибате дучор шавад ва бигӯяд: «Инно лиллоҳи ва инно илайҳи роҷиун. Аллоҳуммаъ-ҷурнӣ фӣ мусибатӣ ва аҳлуф лӣ хайран минҳо»,[1] ки Худои мутаол дар баробари мусибаташ ҷазои нек ба …
Муфассал »МАРГ – Ҷон додани одам (Инсон) – охири умр
Марг туҳфаи муъмин аст Худои таоло мефармояд: «Ҳар нафсе чашандаи марг аст; ва ҷуз ин нест, ки ба шумо рӯзи қиёмат музди шумо ба томом дода хоҳад шуд, пас, ҳар ки аз дӯзах дур дошта шавад ва ба биҳишт дароварда шавад, ҳамоно ба мурод расидааст. Ва зиндагонии дунё ба ҷуз …
Муфассал »ИСЛОМ ДАР МИЁНИ ДИНҲОИ ДИГАР
Аввалин инсон ва фиристода (расул) паёмбар Одам (а) мебошад. Дини аввалини инсоният Ислом аст. Ислом ин ибодат ва итоат ба Худованди Яккаву Ягонааст. Хамаи пайёмбарон аз Одам (a) то Исо (а) танҳо Ислом дини Якахудоиро таблиғ ва паҳн карда, ба одамон чӣ тавр ибодат намудани Аллоҳ Таъолоро омухтаанд. Вале асосҳои …
Муфассал »