МАҲМУДИ ШЕРОЗӣ (соли тав. номаълум – ваф. 1533), Маҳмуд ибни Муҳаммади Шерозӣ, табиб, шогирди Ҷалолиддини Даввонӣ. Бо номи «Тӯҳфаи хонӣ» китобе дар боби тиб дорад, ки ба забони форсӣ буда, аз як муҷаллад иборат аст. Ад.: Ҳоҷихалифа, «Кашфу-з-зунун ан асомии-л-кутуби ва-л-фунун», ҷ. 6, Лубнон, 2007. С. Шаҳобуддинов.

МАҲРУМ КАРДАН АЗ ҲУҚУҚИ ПАДАРИЮ МОДАРӣ фақат ба воситаи суд ва дар асосҳои қонун роҳ дода мешавад: агар муқаррар шавад, ки падару модар ё яке аз онҳо аз иҷрои вазифаи тарбияи фарзандашон саркашӣ мекунанд (мас., дар хусуси тарбияи ахлоқӣ, инкишофи ҷисмонӣ, таълими онҳо ғамхорӣ намекунанд) ё аз ҳуқуқи падарию модарии …

Меъроҷиддини Камол менависад: Офтоб ояд ба хобат гар саҳар, Ҳам садои дилхуши кабки дарӣ. Шарҳи он гӯям, худо бахшад ба ту, Дар қиёмат нашъаи пайғамбарӣ.

Меъроҷиддини Камол менависад: Чӣ хуш бошад ҳавою оби кавсар. Кӣ бар хуштинатон гардад муяссар. Ту кавсар бинӣ гар, бинӣ адолат, Ва ҳам ваҳдат миёни халқи кишвар.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоби хушат оҳу. Ҳайвони басо хушрӯ. Таъбир, зану фарзанд Дар байти ту, эй некӯ.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоби касон оҳан. Дарёфтанӣ бошад, К-он бар сари алли байт, Нури азалӣ пошад.

Меъроҷиддини Камол менависад: Осиёбон марди некуӯ бувад. Хайрандешу худоҷӯе бувад. Чун ба хобат ояд он, ин бахти нав, Шӯхрате андар фазои тахти нав.

МАҲСУЛОТИ ҚАННОДӣ, ғизоҳоеро гӯянд, ки дар онҳо миқдори қанд нисбатан зиёд буда, хушҳазманд. М. қ. вобаста ба ашёи хоми асосӣ қандин (карамел, конфет, шоколад, мармелад, ҳалво) ва ордӣ (кулчаҳои қандин, вафли, кекс, торт, пирожни) мешавад. Барои тайёр кардани М. қ. ба сифати ашёи хом қанд, шир, какао, сабзавоту мева, орд, …

МАҶУСИИ АҲВОЗӣ Алӣ ибни Аббоси Маҷуссии Аҳвозӣ (с. тав. номаълум – ваф. 994), олими намоёни тибби а. 10 форс-тоҷик. М. А. дар ш. Аҳвози Эрон таваллуд ёфта, дар ҳамон ҷо зиндаӣ ва эҷод кардааст. Вай доруҳоеро, ки дар Юнони Қадим номаълум буданд, омӯхта, таъсири онҳоро дар ҳайвоноти зинда санҷидааст. М. …

МАШҒУЛИЯТИ СПОРТӣ. Ҳангоми мунтазам бо варзиш машғул шудан, дар организми одам тағйироти морфологӣ ва физиологие ба амал меояд, ки фаъолияти тамоми узву бофтаҳоро тақвият мебахшад. Дар натиҷа муқовамати организм ба таъсири омилҳои номусоиди муҳит ва мутобиқати он ба таҳмили гуногун афзуда, ҷисми одам нағз инкишоф меёбад. Дар ин тағйирот, ки …