Меъроҷиддини Камол менависад: Агар дар хоб бинӣ нуқраи хом, Ки бар ту ҳаст аз як дӯст инъом, Нишонаш мсшавӣ ту шахси доро, Ба донишу тавоноиву илдом.

Меъроҷиддини Камол менависад: Бинй, ки исм мегузорӣ дар хоб, Дар зерисамои софи нури махтоб, Дон, ки бираси ба мақсадат, эй муслим, Бар ҳаҷ равию бинӯтпй аз зам-зам об.

Меъроҷиддини Камол менависад: Вақте мавиз ояд ба хоб. Ки мехӯрӣ ту безисоб, Таъбир, ашки дидагон, Аз ғуссаву ранҷи гарон.

Меъроҷиддини Камол менависад: Гар ба хобат бинӣ мурғи хушсадо, Хушнамуду ромгашта хушадо. Давлате таъбири он бошад, бидон, Ҳам каме бахшиш бикун баҳри Худо.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоби хуш мӯи дароз. Бошад нишони сарфароз. Ҳам резиши мӯи сафед, Бошад нишони кори соз.