Теги: Ҳикоя

Яке аз бандагони Амру Лайс гурехта буд. Касон дар ақибаш бирафтанд ва бозоварданд. Вазирро бо вай ғаразе буд ва ишорат ба куштан фармуд, то дигар бандагон чунин феъл раво надоранд. Банда пеши Амру сар бар замин ниҳоду гуфт. Ҳар чӣ равад бар сарам, чун ту писандӣ, равост, Банда чӣ даъви …

Якеро аз мулук маразе хоил буд, ки иодати зикри он нокардан авлитар. Тоифаи ҳукамои Юнон мутаффиқ шуданд, ки мар ин дардро давое нест магар заҳрае одаме, ки ба чандин сифат мавсуф бошад, бифармуд талаб кардан. Деҳқонписаре ёфтанд бад-он сифат, ки ҳакимон гуфта буданд. Падару модарашро бихонд ва ба неъмати бекарон …

Мардумозореро ҳикоят кунанд, ки санге бар сари солеҳе зад. Дарвешро маҷоли интиқом набуд. Сангро нигоҳ ҳаме дошт, то замоне, ки маликро бар он лашкари хашм омад ва дар чоҳаш кард. Дарвеш андар омад ва санг дар сараш куфт. Гуфто: – Ту кистӣ ва маро ин санг чаро задӣ? Гуфт: – …

Вазири ғофилеро шунидам, ки хонаи раият хароб карди, то хизонаи султон обод кунад бехабар аз қавли ҳакимон, ки гуфтаанд: «ҳар ки худойро азза ва ҷалла биёзорад, то дили халқе ба даст орад, худованди таоло ҳамон халқро бар ў гуморад, то димор аз рўзгораш барорад». Оташи сўзон накунад бо сипанд, Он …

Овардаанд, ки Нўшервони одилро дар шикоргоҳе сайде кабоб карданду намак набуд. Ғуломе ба русто рафт, то намак орад. Нушервон гуфт: – Намак ба қимат биситон, то расме нашавад ва деҳ хароб нагардад. Гуфтанд: – Аз ин қадар чӣ халал ояд? Гуфт: – Бунёди зулм дар ҷаҳон аввал андаке будаст. Ҳар …

Маликзодае ганҷи фаровон аз падар мерос ёфт. Дасти карам баркушод ва доди саховат бидод ва неъмат бедареғ бар сипоҳу раият бирехт. Наёсояд машом аз таблаи уд, Бар оташ неҳ, ки чун анбар бибўяд. Бузургӣ боядат, бахшандагӣ кун, Ки дона то наяфшонӣ, нарўяд. Яке аз ҷуласои бетадбир насиҳаташ оғоз кард, ки …

Тане чанд аз равандагон дар сўҳбати ман буданд, зоҳири эшон ба салоҳ ороста ва яке аз бузургон дар ҳақи ин тоифа ҳусни зане балиғ дошт ва идроре муайян карда, то яке аз инон ҳаракате кард на муносиби ҳоли дарвешон, зани он шахс фосид шуд ва бозори инон косид. Хостам, то …

Яке аз вузаро маъзул шуд ва ба ҳалқаи дарвешон даромад. Баракати сўҳбати эшон дар ў сироят кард ва ҷамъияти хотираш даст дод. Малик бори дигар бар ў дил хуш кард ва амал фармуд, қабулаш наёмаду гуфт: – Маъзулӣ беҳ, ки машғули. Онон, ки ба кунҷи офият биншастанд, Дандони сагу даҳони …

Яке аз подшоҳони пешин дар риояти мамлакат сустӣ кардӣ ва лашкар ба сахтӣ доштӣ, лоҷарам душмане саъб рўй намуд, ҳама пушт бидоданд. Чу доранд ганҷ аз сипоҳӣ дареғ, Дареғ оядаш даст бурдан ба теғ. Якеро аз онон, ки қадр карданд, бо ман дўст буд, маломат кардаму гуфтам: – Дун асту …

Бар болини турбати Яҳё-пайғамбар, алайҳисалом, мўътақиф будам дар ҷомеи Димишқ, ки яке аз мулуки Араб, ки ба беинсофӣ мансуб буд, иттифоқан ба зиёрат омад ва намоз карду ҳоҷат хост. Дарвешу ғанӣ бандаи ин хоки даранд В-онон, ки ганиматаранд, муҳтоҷтаранд. Он гаҳ маро гуфт: – Аз он ҷо, ки ҳиммати дарвешон …