Илм

Марҷон (русс. Корал)- ин ҷисмест сахт, монанди дарахт поя ва нах дорад, ки намудҳои сурх, сафед ва сиёҳ дорад — дар зери об аз замин мерӯяд ба баландии то як метр ва зиёда низ. Шохҳояш барг ва самар надоранд. Беҳтарини он қитъаҳои бузурги сурхранг, ялаққосӣ, бесӯрох ва камгиреҳи он аст. Баъд …

Лубиё  — ин зироати маълум ва машҳур аст, дар шароити Осиёи Марказӣ хуб ҳосил медиҳад. Тухми он ҳамчун масолеҳи ош ва инчунин дар тиб низ истифода мешавад. Навъҳои сурх ва сафед дорад. Мизоҷи навъи сурхаш дар дараҷаи якум гарм ва дар дувум тар аст, вале мизоҷи сафеди он дар гармӣ …

Бодоми ширин — ин самари дарахти маълум аст, ки дар шароити табиии Осиёи Марказӣ ва дигар мамлакатҳо парвариш меёбад. Беҳтарини он нозукпӯст, бузургмағз ва серравғани он аст. Мизоҷаш дар дараҷаи якум гарм ва тар аст ва ба қавли баъзе табибон дар гармӣ ва тарӣ мӯътадил мебошад. Хислатҳои шифобахши он: бодомро …

Бодоми талх — ин ҳам монанди бодоми ширин, вале мағзаш талх аст. Бинобар ҳамин ҳам дарахт ва ҳам самарашро бодоми талх номидаанд. Беҳтаринаш донааш бузург ва серравғани он аст. Мизоҷи мағзи ин дар дараҷаи севум гарм ва дар охири дараҷаи якум хушк аст, инчунин баъзеҳо дар дараҷаи дувум гарм ва хушк …

Васма — ин барги растаниест, ки дар мамлакатҳои гарм мепарваранд. Дар Тоҷикистони мо низ парвариши он ривоҷ дорад. Баргаш ба барги мӯрд монанд аст. Пояаш миёнхолӣ нест, шохҳояш анбӯҳ, самараш ба андозаи донаи мурч аст, ки баъди расидан сиёҳ мегардад ва дар миёни он самар тухми реза дорад. Навъи саҳроӣ …

Масҷиди Ал-Ҳарам ки воқеъ дар шаҳри Маккаи Арабистон Саудӣ қарор дорад онро дар байни мусалмонони дунё ҳамчунин мисли Хонаи «ХУДО» — Хонаи «Аллоҳ» низ номгирӣ менамоянд.  Масҷиди Ал-Ҳарам аввалин бор тибқи ёддоштҳои таърихӣ соли 638 сохта шудааст, вале ҳозира масҷиди мавҷудбуда аз солҳои 1570 инҷониб маълум аст. Каъба иборат аз …

Мизоҷи хуни ҳамаи ҳайвонот гарм ва тар аст. Хислатҳои шифобахши он: хуни ҳар як ҷонварро ба чашм кашанд, гули чашмро дафъ мекунад ва агар бимоланд, варамҳоро таҳлил медиҳад. Агар онро бирён намуда бихӯранд, исҳолро мебандад, заҳрҳоро аз бадан дафъ мекунад. Хуни боли кабӯтарро, ки нав пар бароварда бошад, ба чашм кашанд, шабкӯриро сиҳат …

Ин майнаи ҳар ҳайвон аст. Мизоҷаш хунук ва тар мебошад. Хислатҳои шифобахши он: дерҳазм аст, қуввати тарёқӣ дорад. Агар инро бихӯранд, майнаро қувват мебахшад, манӣ пайдо мекунад. Агар онро бимоланд, хушкии майнаро дафъ мекунад; иллати сарсомро, ки варами майна ва пардаҳои он аст, шифо мебахшад, кафидагиҳои пусти баданро сиҳат мекунад. Вале хӯрдани майна ба …

Ин калла ва мағзи сари ҳайвонот аст. Беҳтарини он калла ва мағзи сари гӯсфанди ҷавон ва фарбеҳ мебошад. Мизоҷи каллаҳои ҳайвонот нисбат ба дигар қисмҳои бадани онҳо хунуктар ва тариаш зиёдтар аст. Ин вобаста ба кадом ҳайвон тааллуқ буданаш дар кайфият (гармӣ, сарди, тарӣ, хушкӣ) гуногун мебошад. Хислатҳои шифобахши он: гӯшти …

Эчкимар (Эчкиемар) — ин ҷонварест монанди калпеса (калтакалос), вале назар ба ҷуссаи он хеле калон аст. Инро дар баъзе маҳалҳои тоҷикон бузмак меноманд. Маънои калимаи «эчкиэмар» ҳамон «бузмаки» тоҷикист, ки аз забони ӯзбекӣ ба тоҷикӣ дохил шудааст. Ба форсӣ бузмача, ба арабӣ варал ва ба русӣ варан мегӯянд. Ин ҷонвари …