Овардаанд, ки дузде доно руи чуръат дар хазинаи под шохи вакт овард. Дид, ки подшох бар тахти заррин хобида, аснофи кумоши (навъхои газвори) шохию анвоъи чавохири подшохи бар руи бисот рехта ва шамъи кофури чун руи тавонгарон афрухта ва парвонаи мискин мисли дили дарвешон паёпай сухта. Дузд ба назари эхтиёт …

Чамилак — Ин гиёхест кухи, баргаш монанди барги кокути мебошад, монанди райхон буйи хуш дорад — ин аз чинси райхон ва кокути мебошад. Буяш мобайни буйхои наъноъ ва пудинаи дашти буда, гуё аз хар ду мураккаб гаштааст. Гулаш сафеди моил ба сурхи, тухмаш резатар аз тухми райхон. Дар заминхои офтобруяи кухсор …

Шунгбед — ин дарахтро бинобар монанд будани тухмаш забони гунчишк хам меноманд, ба руси ясень согдийский мегуянд. Инчунин дар точики содда карда, инро «шунг» хам мехонанд, ки дарахташ дар хама чохои Осиёи Маркази, хусусан дар чохои салкинтар бештар меруяд. Баргаш монанди барги бодом, самараш дар хушачахо аз хам чудо-чудо, ки тухмаш …

Момирон — ин гиёх як намуди зардчубахост. Поя ва шоххои он аз замин баланд. Баргаш монанди баргхои печаки калон, моил ба гирдак, сафеди зардтоб ва часпак мебошад. Решааш шоха-шоха аз як чо ба хар тараф кашида, кучактар ва бориктар аз решаи зардчуба, гирехдор ва качтар аст, пашмакрешахои муйшакл дорад, ки …

Канаф (Кенаф — Kenaf) — ин растаниест, ки зироат мекунанд, гиёхаш то ба хадде баландтар аз кадди одам хам мехезад. Аз пусти пояаш монанди загир нах мегиранд. Аммо пушидани либоси аз он тайёр кардашуда чоиз нест, зеро ки холи бугумхои баданро бад месозад ва логар мекунад. Вале аз он когази …

Истиклолият маънои мустакилиятро дорад. Асосан калимаи «Истиклолият» ба мардум ё давлат мутаалик аст ва калимаи «Мустакилият» бошад ба ягон одам ва ё вазифаи ин ё он кас. Истиклолият доштан маънои онро дорад ки давлат ё мардум (халк) новобаста аз карор ё фикри дигар давлату халкиятхо хулосаву харакатхои худро мустакилона кабулу …

Мош — ин растани ва дони машхури зироати аст, ки тухмашро пухта мехуранд. Рангаш ба сабзи зардтоб моил аст. Мизочи мош дар дарачаи якум сард ва моил ба хушкист. Агар мукашшар карда, яъне аз пусташ чудо карда бошанд, баъд мизочаш муътадил дар тари ва хушки мегардад. Мизочи пусташ мураккаб-ул-кувват моил …

Сарсабил — Дар дашт, богистон ва кухсорхои Осиёи Маркази ду навъи сарсабили шифобахш меруяд. Як навъро шоххояш борик, баргаш монанди баргхои морчуба риштавор борик-борик, навъи дигараш бо хамон сифат, вале шоххояш хор дорад. Сохт ва намуди решаи хар дуяш хам кариб ба хамдигар шабохат дорад, яъне сиёх аст; самараш ба андозаи …

ЧИН калимаи араби « جن »  буда маънояш рух мебошад. Чин дар асотирхои (ривоятхои сохташуда)-аи арабхо зикр шуда дар дигар китобхои таърихи дар шакли «Чин», «Ачина», «Дев», «Шайтон», «Бало», «Азозил», «Пари», «Ахриман» ва ба монанди инхо буда ассосан хамчун шахсиятхои нопок мебошанд. То пайдоиши дини Ислом Чинхо барои арабхо чун Худо низ …

Савринчон — ин пиёзаки гиёхест монанди сири (саримсоки) сахрои, санавбаришакл, андак пахнтар, ки се навъ мебошад: Берун ва даруни пиёзаки он хар ду сафед, таъмаш ширин. Берун ва даруни пиёзаки он хар ду моил ба тирагии зард ва сурхтоб. Берун ва даруни пиёзаки он хар ду моил ба сиёхи, вале …