Маданият ва санъат

Аввал таҳорат созад, пас аз он дар хона ду ракаъат намози шукри вузу хонда, дар роҳ ба суханҳои бемаъно машғул нагашта, ба сӯйи қабристон равад. Чун ба қабристон расад, рӯ ба рӯйи аҳли қабристон пушт ба қибла истода, ду даст дар пеш гирифта, салом бигӯяд. Дар ҳадисҳо салом барои аҳли …

Парвардгоро, ҳидоят кун моёнро бо ҳидояти Қуръон икром кун моёнро бо каромати Қуръон, бошараф кун моёнро бо шарофати Қуръон, осон гардон корҳои диниву дунёии моёнро бо баракати Қуръон, равшан гардон дилҳои хастаи моёнро бо нури Қуръон, бикушо синаҳои моёнро бо тиловати Қуръон, зиннат деҳ ахлоқи моёнро бо зиннати Қуръон, бипӯшон …

Ба вартае, ки умедат бурид аз ҳама ҷо, Бибин ба кист умедат?! Бидон, ки Ӯст Худо! Худоё, Худовандо, шармандаи ин дунёву бозори қиёмат накӯнӣ, аз туҳмати ногаҳону балои охируззамон, аз марги мафонову[1] қазои муаллақ Худат дар паноҳи исматат нигоҳ дорӣ. Намозу рӯзаи ҷумла бандагони калимагӯю уммати Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва …

Қадам расид, бало нарасад. Илоҳо, тани сиҳҳат, хотири ҷамъ, дили беғам ато намуда, гузаштагонамонро раҳмат ва мондагиҳоямонро ҷойнишини некон карда, дар паноҳи исмати худ нигоҳ дорӣ. Омин. Бираҳматика ё Арҳама-р- роҳимин. *        *        *        *        * Илоҳо, қадамҳои моро дар ин манзил некӯ бобаракат гардонӣ. Парвардгоро, барои ҷумлаи бандаи муъмину …

Умри инсони чист? Силаи раҳм умр афзояд, Ҳам ризои Худо аз ӯ зояд. Низ тавқир[2] кардани пирон, Низ бо ҳеҷ кас изо марасон. Ҳам талаб кун дуо зи ҳар некон, То ки умрат диҳад Худои ҷаҳон. Ҳам дарахте, ки ратбу тар бошад, Аз буридан-ш дар ҳазар бошад. Ҳам вузуро пагоҳ …

Ривоят мекунанд, ки Хисрави Парвиз дар солҳои аввали салтанаташ фориғдилу нишотангез будааст ва бомдодон дар хоб мемондааст. Вале ин ба вазири донишманд Бузургмеҳр маъқул набудааст. Бинобарон ҳар субҳн содиқ ба болини шоҳ меомадааст ва ӯро ба саҳархезӣ водор месохтааст. Хоҷа Бузургмеҳр субҳи пагоҳ, Бар сараш омадӣ, ки: «Хез, эй шоҳ! …

Ин ғазали Ҳазрати Ғавсулаъзам Абдулқодири Ҷелонӣ (раҳ)-ро ба ҷиҳати осонии мушкилот дар ҳолати сахтӣ понздаҳ бор бихонад: То абад, ё Раб, зи Ту ман лутфҳо дорам умед, Аз Ту гар уммед буррам, аз куҷо дорам умед. Зистам умре басе чун душманон, душман магир, Бевафоӣ кардаам, аз Ту вафо дорам умед. …

Овардаанд, ки касе ин чаҳор ракъат намози саодатро ҳар шаб адо кунад ва илло дар ҳар ҳафтае ва илло дар ҳар мохе ва илло дар ҳар соле ва илло дар тамоми умр, ки мар ӯро кофист. Ва агар ин намозро баъд аз ҳафт вузу адо кунад, яъне вузу кунад ва …

Рӯзи ҷумъа пас аз баромадани офтоб ду ракъат намоз бигӯзорад. Ва дар ракъати аввал баъд аз сураи «Фотиҳа» сураи «Фалақ» ва дар ракъати сонӣ сураи «Нос»-ро бихонад ва баъд аз салом «Ояту-л-Курсӣ»-ро ҳафт бор бихонад. Ва боз чаҳор ракъат бигузорад ва дар ҳар ракъате баъд аз сураи «Фотиҳа» сураи «Наср» …

Сабабҳо ва таърихи таъсиси мансаби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Мувофиқи қисми 1 моддаи 64-уми Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон Президент Сарвари давлат ва ҳокимияти иҷроия (Ҳукумат) аст. Аз рўи таълимоте, ки дар илми ҳуқуқшиносӣ вуҷуд дорад, Сарвари давлат шахси расмии мансабдор буда, дар табақабандии сохторҳои давлатӣ ҷои аввалро ишғол мекунад ва дар муносибатҳои …