Маданият ва санъат

Марде буд Раис ном, ки ӯ байъат ба хидмаги Шайх Қутбиддини Бахтиёр дошт (қаддасаллоҳу сирруҳу-л-азиз). Раис шабе дар хоб дид қуббае ва халқе анбӯҳ дар ҳаволии он қубба, марде кӯтоҳболое-(ро) дид, ки ҳар бор даруни қубба мерафт ва берун меомад ва ҷавоб меовард. Ва ин Раис мегӯяд, ки: «Ман пурсидам, …

Дар «Фавоиди Фирӯзшоҳӣ» ва дар «Мифтоҳу-л-ҷинон» овардаанд, ки рӯзе аъробие ба хизмати Ҳазрати Расули акрам (с) омада гуфт: Эй Расулаллоҳ (с), ман мардеам қарздор ва аз бебизоатӣ таъни ҷуҳуде мешунавам ва дигар он, ки маро ба ҳафтае муҳлат додаст, илоҷи ин кор чӣ созам? Расулуллоҳ (с) гуфтанд, ки: Салавот бар …

Овардаанд, ки яке аз салаф гуфт, ки: «Ман ахбор[1] менавиштам ва бар зикри Пайғамбар (с) дуруд менавиштам ва салом не. Пас, Пайғамбар (с)-ро дар хоб дидам, ки маро гуфт: «Салавотро бар ман дар набиштан тамом наменависӣ». Пас аз он ҳеҷ нанавиштам магар бо дуруд ва салом».[2]          * * * * …

МЕБИНУМУ ЗИҚ МЕШАМ. Гардиши ин замона, Нарху навои нона. Дар кучаҳо шайтона, Мебинаму зиқ мешам! Беқадрии юриста, Аҳволи журналиста. Таксисти афириста, Мебинаму зиқ мешам! Донишгохи олира, Воситаи молира. Қаллаҳои холира, Мебинаму зиқ мешам! Кисаҳои бепула, Занҳои сари рула. Мардҳои чул ба чула, Мебинаму зиқ мешам! Қиматии либоса, Пачкаи папироса. Кучаҳои …

Нақл аст, ки Муҳаммад ибни Умар (раз) гуфт, ки: «Ман назди Аҳмад ибни Мӯсо ибни Муҷоҳиди Ашъарӣ (paҳ) будам, ки Шиблӣ (қаддаса сирруҳу) даромад. Аҳмад ибни Мӯсо бархост ва Шиблиро дар канор гирифт ва дар миёни ду абруи ӯро буса дод. Гуфтам: Сайидӣ, ин Шиблиро мардум ба девонагӣ эътиқод доранд, …

Овардаанд, ки марде буд, ки бар Ҳазрати Сайиду-с-содот (с) дар салавот коҳилӣ мекард ва эҳтимом дар он боб наменамуд. Шабе он Ҳазрат (с)-ро ба хоб дид. Он Ҳазрат (с) ба вай илтифот нанамуданд ва аз ҳар ҷониб, ки меомад он Ҳазрат (с) аз вай эъроз менамуд. Он бечора гуфт: Эй …

Дар «Танбеҳу-л-ғофилин» овардааст, ки Суфёни Саврӣ (paҳ) гуфт: «Дар тавофгоҳ будам, мардеро дидам, ки қадам аз қадам барнамедошт, то бар Ҳазрати Рисолат (с) салавот намефиристод». Ва Суфён (paҳ) мегӯяд, аз вай пурсидам, ки: – Чӣ ҳолат аст, ки туро ба тасбеҳу таҳлил он эҳтимом намебинам, ки бар салавот. Бо он …

Ва ривоят кардааст Абӯҳурайра (раз) аз Анас (раз), ки вай гуфт: «Ҳар гоҳ ки падид овард Худои таоло Одам (а)-ро ва бидамид дар ҷисми вай рӯҳро ва бинову равшан гардонид чашмони вайро, то ин, ки назар кард ӯ ба сӯйи Арш ва дар зери Арш ногоҳ мактубе дид, ки дар …

ДАР БАЁНИ ҶОЙҲОЕ, КИ ФИРИСТОДАНИ ДУРУД ДАР ОН ҶОЙҲО ТАЪКИДИ БЕШТАР ЁФТААСТ Муъминонро чун ту худ фармудаӣ «саллу алайҳ», Бандаро ҷофи амоне нест чун «илло ладайҳ». Сад дуруду сад дуову сад салом аз мо алаиҳ» Бод доим ин дуруде, ки фиристодам илайҳ, То ки дар ҷунбиш бувад моҳи дарахтон аз …

Бидон, эй муъмин, чунончӣ дуруд гуфтан бар Пайғамбари мо (с) савоб аст, дуруд гуфтан бар пайғамбарони дигар низ савоб аст, чунончӣ дар «Ҷомеу-л-фазоил» омадааст, ки Расулуллоҳ, (с) гуфт: «Ҳар кӣ рӯзе се бор «Салавотуллоҳи ало Одаму алайҳи-с-салом» гӯяд, Ҳақ таоло гуноҳони ӯро биёмурзад, агарчӣ гуноҳони ӯ бештар аз қатраҳои борон …