Дар баёни мутаввилоти умр

Умри инсони чист?

Силаи раҳм умр афзояд,

Ҳам ризои Худо аз ӯ зояд.

Низ тавқир[2] кардани пирон,

Низ бо ҳеҷ кас изо марасон.

Ҳам талаб кун дуо зи ҳар некон,

То ки умрат диҳад Худои ҷаҳон.

Ҳам дарахте, ки ратбу тар бошад,

Аз буридан-ш дар ҳазар бошад.

Ҳам вузуро пагоҳ созад ӯ,

Субҳхезӣ ба хеш созад хӯ.

Ин ҳама умрро тавил[3] кунад,

Иллату дардро қалил[4] кунад.

[1] Мутаввилот – дароз, тӯлдода шуда.

[2] Тавқир – ҳурмату эҳтиром намудан.

[3] Тавил – дароз.

[4] Қалил – кӯтоҳ.