Гурўҳе ҳукамо ба ҳазрати Кисро ба маслиҳати-дар сухан хаме нуфтанд ва Бузургмеҳр, ки меҳтари эшон буд, хомўш. Гуфтандаш: – Чаро ба мо дар ин баҳс сухан нагўӣ? Гуфт: – Вазирон бар мисоли атиббоанду табиб дору надиҳад ҷуз соқимро. Чун бинам, ки раъи шумо барсавоб аст, маро бар сари он сухан …

Касе муждае пеши Анушервони одил оварад, ки шунидам, фалон душмани туро худой бардошт. Гуфт: – ҳеч шунидӣ, ки маро бигузошт? Агар бимурд аду, ҷои шодмонӣ нест, Ки зиндагонии мо низ ҷовидонӣ нест.

Ду бародар яке хидамати султон кардӣ ва дигаре бо зўри бозу нон хўрдӣ. Боре тавонгар гуфт дарвешро, ки «Чаро хидмат накунӣ, то аз машаққати кор кардан бираҳӣ?». Гуфт: – Ту чаро кор накунӣ, то аз маззалати хидмат раҳои ёби, ки хирадмандон гуфтаанд: «Нони худ хўрдану нишастан беҳ, ки камари зарин …

Бо тоифаи бузургон ба кишти нишаста будам. Заврақе дар паи мо ғарк шуд. Ду бародар ба гирдобе дарафтоданд. Яке аз бузургон гуфт маллоҳро: «Бигир ин ҳардувонро, ки ба ҳар яке панҷоҳ динорат диҳам». Маллоҳ дар об афтод, то якеро бироҳанд, он дигар ҳалок шуд. Гуфтам: – Бақияти умраш намонда буд. …

Яке аз писарони Ҳорун-ар-Рашид пеши падар омад хашмолуд, ки фалон сархангзода  маро дашноми модар дод. Ҳорун  аркони давлатро гуфт: – ҷазои чунин кас чи бошад? Яке ишора ба куштан кард ва дигаре ба мусодира ва нафи. Ҳорун  гуфт: – Эй писар, карам он аст, ки авф кунӣ ва агар натавони, …

Яке аз вузаро ба зердастон раҳмат оварди ва салоҳи ҳамгинон ба хайр таввасут намудӣ. Иттифоқан ба хитоби малик гирифтор омад. Ҳамчунон  дар истихлоси ў саъй карданд ва муваккилон дар муоқибаташ мулотифат намуданд ва бузургон зикри сирати хубаш ба афвоҳ бигуфтанд, то малик аз сари итоби ў даргузашт, Соҳибдиле бар ин …