Нақшбандия – силсилаи шарифи тасаввуфии ҳанафии аҳли суннат ва /дар қатори 12 силсилаи ихвония/ ҷамоъат аст, ки дар байни ҳанафиёни Осиёи Миёна ба вуҷуд омадааст ва зикри шарифу таъбири маъруфи «Дил ба ёру даст ба кор»-аз шиори махсуси шайхони ин силсилаи шариф аст/ Асосгузори Нақшбандия – Ҳазрати Баҳоуддин Нақшбанди Бухорӣ /1314-1398/-фарзанди …

Мавлавия – силсилаи ҳанафимазҳаби суннии тасаввуф, ки асосгузораш Мавлоно Ҷалолуддини Балхӣ /1207-1273/-И ҳанафимазҳаб аст, ки марказаш шаҳри Кунияи Туркия аст ва ҳоло асосан дар Эрон, Афғонистон, Покистон ва Ҳинд амал мекунад;

Санӯсиён – аъзоёни ихвонияи мусалмонии санӯсия, ки соли 1837 муробити алҷазоирӣ Муҳаммад ибни Алии Санӯсӣ /1787-1859/ дар Макка таъсис намудааст ва даъвои онҳо мисли ваҳҳобиён-баргаштан ба «Исломи софи ибтидоӣ» аст;

Ваҳҳобия – як фирқаи тундрав, номуросо ва мутаассибу худхоҳи аҳли суннии ҳанбалӣ, ки муассисаш Муҳаммад ибни Абдулваҳҳоб /1703-1787/ мебошад ва асарҳои асосии» онҳо «Тавзеҳу-т-Тавҳид-ахлоқ-фӣ ҷавоб-ил-аҳлил-Ироқ», «Тазкират-ул-увло», «Ал-боб фӣ тариқи Шайх Абдулваҳҳоб» мебошад ва чуноне, ки гуфта шуд ваҳҳобия, аз аҳли суннат ва ҷамоъат буда, таълимоти худро ва ғояи асосии худро …

Уштуре дар саҳро чаро мекард ва аз хору хошоки он саҳро ғизо мехўрд. Ба хорбуне расид чун зулфи маҳбубон дарҳам ва чун рўйи хубон тозаву хуррам. Гардани оз 20 дароз кард, то аз он баҳра баргирад. Дид, ки дар миёни он афъие ҳалқа зада ва сарро бо дум фароҳам оварда. …

Шофеъия, пайравони Имом Муҳаммад ибни Идриси Шофеъӣ /767-820/ мебошанд, ки дар фиқҳ тибқи Китоб, Суннат, иҷмоъ, гуфтаҳо /ақвол/-и саҳоба ва қиёс амал мекунанд. Истеҳсонро қабул надоранд. Китобу  Суннатро дар як радиф-мусовӣ  медонанд. Иҷмоъи асҳоб ва уламои дин низ, дар сурати бо санад будан, дар асоси далелҳои мӯътабар назди онҳо ҳуҷҷат …

Моликия; ки пайравони Имом Абӯабдуллоҳ Молик ибни Анас ибни Абиомир ал-Асбаҳӣ /715-795/ буда, дар нимҷазираи Арабистон, ба вуҷуд омада, баъдан дар Миср, Африқои Шимолӣ ва Андалусу дигар  манотиқи  исломӣ  интишор меёбад.  Дар фиққ сарчашмаи асосии  онҳо  Китобу  Суннат буда, дар якҷоягӣ «Насс»   номида мешавад. Дар таърихи Ислом, Имом Молик ибни …

Ҳанафия /бо  номи  Мазҳаби Имоми Аъзам  низ маъруфият дорад/, ки пайравони Имом Абӯҳанифа Нӯъмон ибни Собит ибни Қайс ибни Завтӣ ибни Марзбон Ал-Форсӣ, Ал-Кобулӣ, Ал-Кӯфӣ /699/ 80 ҳ.қ,767 /150 ҳ.қ7 мебошанд. Ин мазҳаби муҳаззаби сироҷи уммати Расулуллоҳ дар Арабу Аҷам, ба вижа дар Мовароуннаҳру Хуросон, қисмати шимолии Эрон, Афғонистон, Ҳинд, …

Ливотат (бачабозӣ). Имом Абӯҳанифа, аз Ҳаммод ибни Абӯсулаймони Фақеҳ ва ӯ аз Иброҳими Нахъӣ ривоят кардааст, ки ливотаткунанда ба манзалаи бадтар, аз зинокор аст. Ин амали ҳаром ва ғайри шаръӣ, аз феъли бад ва ғайри инсонӣ ва ҷоҳилона ва ваҳшиёна ва палидонаи қавми Лут пайғамбар (ъ-м) будааст. Худованди азимушаън хабар …

Ҳаргиз намирад, он ки дилаш зинфа шуд ба ишқ, Сабт аст бар ҷаридаи олам давоми мо.                                                                 Хоҷа Ҳофиз Овардаанд, ки дар аҳди Имоми Аъзам (р) Абӯҷаъфари Давонақии Аббосӣ  (ки  мӯътазилгаро буд)  халифаи замон буд,  яъне, ҳамон Абӯҷаъфар ки Имом Абӯҳанифа (р)-ро душман медошт. Аз баҳри он, ки Абӯҳанифа (р)-ро …