Додрас Сурат Завқӣ дар утоқи кории худ паси мизи рўяш ялаққосӣ нишаста, рўзномаи навро варақ мезад. Дар ҳаҷми як саҳифаи рўзнома порахўрии раиси корхонае мазаммат карда мешуд. Муаллиф бо мисолҳои мушаххас ришвахории роҳбарро собит карда, аз хонандагон мепурсид: Оё чунин одами фурўмоя ҳақ дорад инсон номида шавад? Сурат Завқӣ мақоларо …

Шояд хонандаи азизро суоле пеш омада, ки пас маънии вожа /калима/-и «мазҳаб» чист ва сабабу илали пайдоиши мазоҳиб, дар дини мубин ва басо ростини Ислом дар чист? Хуб аст, агар хонандаи гиромӣ, пеш аз назари болиғу мубораки хеш бурдан, ба сутури мавзӯъи ин бахш нахуст, ба маънии лафзии калимаи «мазҳаб», …

Ҳамчунин аҳли суннат ва ҷамоъатро боз таъдоди зиёде фирқаву ҷараёнҳои алоҳида ва силсилаву тариқоти сӯфия ба мисли-муҳосибия, маломатия, қаландария, тайфурия (асоси ин ҷараён сукр, яъне, бехудӣ ва мастӣ буда, хилофи ҷараёни ҷунайдия аст, ки дар он ҳушёрӣ мавқеи муҳим дорад; асосгузори Тайфурия-Боязиди Бастомӣ буда, пайравонаш Абӯлҳасани Харақонӣ, Абӯбакри Шиблии Истаравшанӣ, …

Кубравия – силсилаи тариқати сӯфияи ҳанафияи аҳли суннат ва ҷамоат, ки асосгузори он Аҳмад ибни Умар Шайх Абул-Ҷанноб Наҷмуддини Кубро /1145-1221/ аст. Кубравия силсилаи тариқати ҳанафияи ихвонияи сӯфияи басо интишорёфтаи Осиёи Миёна ва қисман Эрон мебошад ва дар қатори 12 силсилаи табарруки сӯфия, яке аз маъруфтарин силсилаи аҳли суннат ва …

Қодирия – як тариқати басо маъруфу машҳури аҳли суннат, яъне, ихвонияи сӯфия, ки онро дар асри XII дар Ироқ, Шайх Мавлоно Абдулқодири Гелонӣ /дар арабӣ Ҷелонӣ/ мулаққаб бо Сайид Ғавсулаъзам таъсис намуда. Шайх Абдулқодири Гелонӣ асосан мубаллиғи таълимоти мазҳаби ҳанбалия мебошад ва дар байни пайравони ҳанафия /Осиёи Марказӣ, аз ҷумла …

Чиштия – тариқати ҳанафии сӯфия, ки дар вилояти Ҳирот /Афғонистони Шимолӣ/ дар асри XII таъсис ёфт, пас фаъолияти тариқат тавассути Муинуддини Чиштӣ /вф.1236-Аҷмири Ҳиндустон/ ба Ҳиндустон манқул гардид. Тариқат ба анъанаҳои демократӣ маъруф буд. Таъбири фақр /ар.бенавоӣ/ тавассути шуюхи чиштия ҳамчун қашшоқии моддӣ, дар маҳкуми сарват, дар тарғиби /нестяжательства/ эълони …

Нақшбандия – силсилаи шарифи тасаввуфии ҳанафии аҳли суннат ва /дар қатори 12 силсилаи ихвония/ ҷамоъат аст, ки дар байни ҳанафиёни Осиёи Миёна ба вуҷуд омадааст ва зикри шарифу таъбири маъруфи «Дил ба ёру даст ба кор»-аз шиори махсуси шайхони ин силсилаи шариф аст/ Асосгузори Нақшбандия – Ҳазрати Баҳоуддин Нақшбанди Бухорӣ /1314-1398/-фарзанди …

Мавлавия – силсилаи ҳанафимазҳаби суннии тасаввуф, ки асосгузораш Мавлоно Ҷалолуддини Балхӣ /1207-1273/-И ҳанафимазҳаб аст, ки марказаш шаҳри Кунияи Туркия аст ва ҳоло асосан дар Эрон, Афғонистон, Покистон ва Ҳинд амал мекунад;

Санӯсиён – аъзоёни ихвонияи мусалмонии санӯсия, ки соли 1837 муробити алҷазоирӣ Муҳаммад ибни Алии Санӯсӣ /1787-1859/ дар Макка таъсис намудааст ва даъвои онҳо мисли ваҳҳобиён-баргаштан ба «Исломи софи ибтидоӣ» аст;

Ваҳҳобия – як фирқаи тундрав, номуросо ва мутаассибу худхоҳи аҳли суннии ҳанбалӣ, ки муассисаш Муҳаммад ибни Абдулваҳҳоб /1703-1787/ мебошад ва асарҳои асосии» онҳо «Тавзеҳу-т-Тавҳид-ахлоқ-фӣ ҷавоб-ил-аҳлил-Ироқ», «Тазкират-ул-увло», «Ал-боб фӣ тариқи Шайх Абдулваҳҳоб» мебошад ва чуноне, ки гуфта шуд ваҳҳобия, аз аҳли суннат ва ҷамоъат буда, таълимоти худро ва ғояи асосии худро …