Роҳи мард пурпечутоб буд, гаҳе аз биёбону гаҳе аз пайраҳаҳои талу теппа мегузашт. На аз шамол паноҳ меёфту на аз борон ва на аз нури сўзони офтоб ҷои гурез. Вай инсоне аст, ниҳоят босабру тоқат, бахусус, агар сухан аз боби интизориву гуруснагиву ташнагӣ равад… Ҳоло бағоят ҳалқаш хушк монда ва …

Вай соҳиби китоби «Меҳру Муштарӣ»-ст ва дар он ҷо латоиф ва бадоеъ бисёр аст ва ин чанд байт аз он китоб аст дар сифати бинии маъшуқ : М а с н а в ӣ Кашида бар гули насрин зи бинӣ Хате дар байни лутфу нозанинӣ. Яди 142  қудрат сутуне баста …

Вай шоире фасеҳ ва сухангузоре балиғ аст. Дар салосати иборот ва диққати ишорот беназир афтодааст. Ва дар ҷавоби устодон қасоид дорад ва баъзе аз асл хубтар ва баъзе фурўтар ва баъзе баробар. Ва вайро маъонии хосса бисёр аст ва бисёр аз маонии устодонро, ба тахсис 136 Камол Исмоил, дар ашъори …

Писанд кардани куфр, куфр аст. Хуб донистани калимоти куфромез. Дигаронро водор кардан ба гуфтани калимоти куфр. Аз имони худ пушаймон шудан, ки шахсе мегӯяд, агар ман мусалмон намебудам, фалон кор намешуд. Дар вафоти авлод ва ғайра инчунин мегӯянд, ки Худо фақат дар садади бурдани ҳамин буд ва барои куштани каси …

Дар ибтидо табибон таскин доданд, ки ҷарроҳии Ҳикмат-амак вазнин бошад ҳам хуб гузашт. Кулли  хешу табор, ёру дўстон ва  мо ҳамсоягон низ умедвор будем, ки ў дере нагузашта шифо меёбад. Лекин даҳ-дувоздаҳ рўз пас духтурон аз писари калониаш хоҳиш намуданд, ки мўйсафедро хона баранд. Онҳо ҳар кори аз дасташон меомадаро …