Az Abunuaym rivoyat shudaast, ki Rasululloh (s) moro ba sariyae[1] firistod va ba mo guft:
Har subhu shom oyoti zerinro bikhoned. On oyot in ast:
Bismillohi-r-Rahmoni-r-Rahim
A fa hasibtum annamo khalaqnokum abasa-v-va annakum ilayno lo turjaun. Fa taolallohu-l-Maliku-l-Haqqu, lo iloha illo Huva Rabbu-l-Arshi-l-Karim. Va ma-y-yadu maallohi ilohan okhara lo burhonalahu bihi fa innamo hisobuhu inda Rabbihi, innahu lo yuflihu-l-kofirun. Va qur-Rabbi-gfir va-rham va Anta Hayru-r-rohimin.[2]
Tarjuma: Oyo pindoshted, ki shumoro behuda ofaridaem va on ki shumo ba sui Mo bozgardonida nameshaved?» Pas, Bartar ast Hudo – Podshohi Barhaq, gayri U hej khudoe nest, Parvardgori Arshi giromiqadr ast! Har ki bo Hudo Hudoi digarro bikhonad, ki vayro bar on hej hujjate nest, pas, juz in nest, ki hisobi u nazdi Parvardgorash ast, ba durusti ki kofiron rastagor nameshavand. Va bigu: «Ey Parvardgori man, biomurzu bibakhshoy; va Tu Behtarini bakhshoyandagoni!»
CHunonchi in oyotro tibqi dasturi Rasululloh (s) ba tavri murattab mekhondem, ki dar natija bo moli ganimati farovone bargashtem.
[1] Sariya – dastae az lashkar, guruhe az sipohiyon. Dar tarikhi islom «Sariya» gazavotero guftaand, ki Hazrati Rasululloh (s) shakhsan dar on shirkat nadoshta va yake az ashobro ba sarkardagii sipoh tain namudaand.
[2] Surai Muminun, oyathoi 115-118.