Мардаке хушкмагзро дидам Рафта дар пустини сохибчох, Гуфтам: «Эй хоча, гар ту бадбахти, Мардуми некбахтро чи гунох?» *** Ало, то нахохи бало бар хасуд, Ки он бахтбаргашта худ дар балост. Чи хочат, ки бо у куни душмани, Ки уро чунин душмане дар кафост

Талмизи беиродат ошики безар асту равандаи бемаърифат мурги бепар ва олими беамал дарахти бебару зохиди беилм хонаи бедар. Мурод аз нузули «куръон» тахсили сирати хуб аст на тартили сураи мактуб. Омин мутааббид пиёда рафтаасту олими мутаховин вора хуфта. Осие, ки даст (ба) бар дорад бех аз обид, ки кибр дар …

Эй, ба солус карда чома сапед Бахри пиндори халку чома сиёх, Даст кутох бояд аз дуньё, Остини худ дарозу худ кутох.

Якеро гуфтаанд: «Олими беамал ба чи монад?» Гуфт: «Ба занбури беасал!» Занбури дурушти бемурувватро гуй: «Боре чу асал намедихи, неш мазан!»

Тавонгари фосик кулухи зарандуд асту дарвеши боз шохиди хоколуд. Ин далки Мусост-мураккаъ ва он ризки Фиръавн-мурассаъ. Шиддати некон руй дар фарач дорад ва давлати бад сар дар нишеб. Хар киро чоху давлат аст, бад-он Хотире хаста дарнахохад ёфт. Хабараш дех, ки хеч давлату чох, Ба сарон дигар нахохад ёфт.

Сайёд бе рузи дар Дачла мохи нагирад ва мохи бе ачал дар хушк намирад. Мискин харис дар хама олам хамеравад, У дар казои ризку ачал дар кафои у.