Теги: Ислом

Парвардгоро, ҳидоят кун моёнро бо ҳидояти Қуръон икром кун моёнро бо каромати Қуръон, бошараф кун моёнро бо шарофати Қуръон, осон гардон корҳои диниву дунёии моёнро бо баракати Қуръон, равшан гардон дилҳои хастаи моёнро бо нури Қуръон, бикушо синаҳои моёнро бо тиловати Қуръон, зиннат деҳ ахлоқи моёнро бо зиннати Қуръон, бипӯшон …

Ба вартае, ки умедат бурид аз ҳама ҷо, Бибин ба кист умедат?! Бидон, ки Ӯст Худо! Худоё, Худовандо, шармандаи ин дунёву бозори қиёмат накӯнӣ, аз туҳмати ногаҳону балои охируззамон, аз марги мафонову[1] қазои муаллақ Худат дар паноҳи исматат нигоҳ дорӣ. Намозу рӯзаи ҷумла бандагони калимагӯю уммати Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва …

Қадам расид, бало нарасад. Илоҳо, тани сиҳҳат, хотири ҷамъ, дили беғам ато намуда, гузаштагонамонро раҳмат ва мондагиҳоямонро ҷойнишини некон карда, дар паноҳи исмати худ нигоҳ дорӣ. Омин. Бираҳматика ё Арҳама-р- роҳимин. *        *        *        *        * Илоҳо, қадамҳои моро дар ин манзил некӯ бобаракат гардонӣ. Парвардгоро, барои ҷумлаи бандаи муъмину …

Ривоят мекунанд, ки Хисрави Парвиз дар солҳои аввали салтанаташ фориғдилу нишотангез будааст ва бомдодон дар хоб мемондааст. Вале ин ба вазири донишманд Бузургмеҳр маъқул набудааст. Бинобарон ҳар субҳн содиқ ба болини шоҳ меомадааст ва ӯро ба саҳархезӣ водор месохтааст. Хоҷа Бузургмеҳр субҳи пагоҳ, Бар сараш омадӣ, ки: «Хез, эй шоҳ! …

Дар китоби «Ал-луълуу ва-л-марҷон» аз китоби «Саҳеҳи  Бухорӣ» овардаанд, ки Абӯҳурайра (раз) гӯяд: Шунидам, ки Пайғамбар (с) гуфт: Дар байни қавми Банӣ Исроил се нафар буданд, ки яке аз онҳо ба марази барас[1] ва дуввумӣ ба бемӯӣ ва саввумӣ ба курии ҳар ду чашм мубтало буданд. Худованди мутаол хост ононро …

Овардаанд, ки касе ин чаҳор ракъат намози саодатро ҳар шаб адо кунад ва илло дар ҳар ҳафтае ва илло дар ҳар мохе ва илло дар ҳар соле ва илло дар тамоми умр, ки мар ӯро кофист. Ва агар ин намозро баъд аз ҳафт вузу адо кунад, яъне вузу кунад ва …

Ин намоз чаҳор ракъат аст. Дар аввали шаби ҷумъа ғусли пок кунад ва либоси покиза бипушад ва дар ракъати аввал баъд аз сураи «Фотиҳа» сад бор «Уфаввизу амрӣ илаллоҳ, инналлоҳа басирум-би-л-ибод» ва дар ракъати дуввум сад бор «Ало илаллоҳи тасиру-л-умур» ва дар ракъати саввум сад бор «Насрум-миналлоҳи ва фатҳун қарибун …

Рӯзи ҷумъа пас аз баромадани офтоб ду ракъат намоз бигӯзорад. Ва дар ракъати аввал баъд аз сураи «Фотиҳа» сураи «Фалақ» ва дар ракъати сонӣ сураи «Нос»-ро бихонад ва баъд аз салом «Ояту-л-Курсӣ»-ро ҳафт бор бихонад. Ва боз чаҳор ракъат бигузорад ва дар ҳар ракъате баъд аз сураи «Фотиҳа» сураи «Наср» …

Аз Ҳазрати Шайх Абдулқодири Ҷелонӣ (paҳ) нақл шудааст, ки: Чун касе дар кори худ ҳайрон бимонад ва тадбири онро надонад, пас, дар шаб вузу[1] созад ва ду ракъат намоз бигузорад. Баъд аз адои намоз сураи «Фотиҳа» ва «Ояту-л-Курсӣ» ва сураҳои «Шамс», «Зуҳо», «Иншироҳ» ва «Тин»-ро ҳафт маротибагӣ бихонад ва бихобад, …

Аз Абӯсаиди Худрӣ (раз) ривоят аст, ки як рӯз Расулуллоҳ (с) ба масҷид ташриф оварда як марди ансориро, ки номаш Абӯумома (раз) буд, дар он ҷо мушоҳида карданд. Пас, он Ҳазрат (с) фармуданд: Абӯумома, чӣ хабар аст, ки дар ғайри вақти намоз дар масҷид нишастаӣ? Вай арз кард: Ё Расулаллоҳ …