ماه سفر

ماخ سفر – این 2-یومین ماه سالشماری ماهتابیست (مسلمانی) ، که پس از ماه محرّم می‌آید. ماه سفر در زبان عربی ماه زرین و همچنین ماه هجرت شماریده شده است. خولس معنای ماه سفر را به 2 عقیده جدا کرده‌اند:

ماه سفر که معنای هجرت (کوچیدن) دارد. در تاریخ هنگام هجرت خلق مدینه همچون ماه سفرکنی به یاد آورده شده است و گویی این ماه وزنینی بوده است و مردم شه را مجبور کرده است که به هیچرت روند.
ماه طلایی. در این ماه طبیعت رنگ زردچه را به خود کسب کرده است و برای همین هم این ماه را به ماه حاصلغونداری و آماده یافتن به فرارسی سردیها یادآور شده‌اند.

موته‌اسیفانه در بین مردم چنین گپها هست که گویا ماه سفر این ماهیست که در آن هجرت (حج) کردن و یا گذرانیدن یگان چاره‌بینیهای کلان خوفناک است. لیک ال بخارایی در حدیث خود (777 حج) قید کرده است، که به سفر برآمدن و حج کردن در دلخواه ماه اجازت داده شده است.

ب و هوریره می‌گوید، که پیامبر خدا (سللاه و الیه و سلّم) گفته است، که «ماه بد وجود ندارد».  پس سؤالی به میان می‌آید که مگر برای مسلمان یگان روزی یا ماه بد (گنده – نافارم ضررناک) مگر وجود دارد؟

لبته روز و ماه ضررناک موجود است اگر مسلمان در آن دوره به گناه نمودن حرکت برقصد کند.

تقویم ماه سفر در سالشماری قمری (ماهتابی-مسلمانی)