Теги: Гулистони Саъдии Шерозӣ

Раҳм овардан бар бадон, ситам аст бар некон ва афв кардан аз золимон, ҷавр аст бар дарвешон! Хабисро чу тааҳҳуд  кунию бинвозӣ, Ба давлати ту нигаҳ мекунад ба анбозӣ.

Се чиз пойдор намонад: Мол бе тиҷорат Илм бе баҳс Мулк бе сиёсат

Бефоида ҳар ки умр дарбохт, Чизе нахариду зар бияндохт. Мулк аз хирадмандон ҷамол гирад ва дин аз парҳезгорон камол ёбад. Подшоҳон ба сўҳбати хирадмандон аз он муҳтоҷтаранд, ки хирадмандон ба курбати подшоҳон. Пандам агар бишнавӣ, эй подшоҳ, Дар ҳама олам беҳ аз ин панд нест. Ҷуз ба хирадманд мафармо амал, …

Илм аз баҳри дин парвардан аст, на аз баҳри дунё хурдан! Ҳар кӣ парҳезу илму зуҳд фурўхт, Хирмане гирд карду пок бисўхт.

Ду кас ранҷи беҳуда бурданд ва саъи бефоида караданд: яке он, ки андухту нахўрд ва дигаре он, ки омўхту (амал) накард. Илм чандон, ки бештар хонӣ, Чун амал дар ту нест, нодонӣ. На муҳаққиқ бувад, на донишманд, Чорпое бар ў китобе чанд. Он тиҳимағзро чӣ илму хабар, Ки бар ў …

Мол аз баҳри осоиши умр аст, на умр аз баҳри гирд кардани мол! Оқилеро пурсидаанд: – Некбахт кисту бадбахт чист? Гуфт: – Некбахт он, ки хурду кишт ва бадбахт он, ки мурду ҳишт! Макун намоз бар он ҳеҷ кас, ки ҳеҷ накард, Ки умр дар сари таҳсили мол карду нахўрд. …

Яке дар сурати дарвешон на бар сифати эшон дар маҳфиле дидам нишаста ва шанъате дарпайваста ва дафтари шикоят ва замми тавонгарон оғоз карда, сухан бад-ин ҷо расонида, ки дарвешро дасти қудрат бастааст ва тавонгарро пои иродат шикаста. Каримонро ба даст андар дирам нест, Худовандони неъматро карам нест. Маро, ки парвардаи …

Бузургеро пурсидам дар маънии ин ҳадис, ки «Аъдо адувуққа нафсуқа аллати байна ҷанбайқа (душмантарини душманҳоят нафси туст, ки дар синаи туст). Гуфт: – Ба ҳукми он ки ҳар он душманеро, ки бо вай эҳсон кунӣ, дўст гардад, магар нафсро, ки чандон ки мудоро беш кунӣ, мухолифат зиёдат кунад. Фариштахўй шавад …

Тавонгарзодае дидам бар сари гўри падар нишаста ва бо дарвешбачае мунозира дарпайваста, ки сандуқи турбати мо сангин асту китоба ранги ва фарши руҳом андохта ва хишти пирўза дар ў сохта. Ба гўри падарат чӣ монад, (ки) хиште ду фароҳам оварда ва муште ду хок бар он пошида. Дарвешписар ин бишуниду …

Соле аз Балх Бомиёнам сафар буд ва роҳ аз ҳаромиён пурхатар. Ҷавоне бадрақа ҳамроҳи мо шуд сипарбоз, чархандоз, силаҳшўри бешзур, ки ба даҳ марди тавоно камони ў зеҳ кардандӣ ва зуроварони рўи замин пушти ў бар замин наёвардандӣ. Валекин, чунон ки донӣ, муғтанам буду сояпарварда, на ҷаҳондидаву сафаркарда, раъди кўси …