Теги: Афсона

Уштуре дар саҳро чаро мекард ва аз хору хошоки он саҳро ғизо мехўрд. Ба хорбуне расид чун зулфи маҳбубон дарҳам ва чун рўйи хубон тозаву хуррам. Гардани оз 20 дароз кард, то аз он баҳра баргирад. Дид, ки дар миёни он афъие ҳалқа зада ва сарро бо дум фароҳам оварда. …

Рўбоҳеро гуфтанд: — Ҳеҷ тавонӣ сад динор биситонӣ ва пайғоме ба сагони деҳ расонӣ? Гуфт: — Валлоҳ, музде фаровон аст, аммо дар ин муомила хатари ҷон аст.   Қ и т ъ а Аз сифла нили18 макрамат уммед доштан Киштӣ ба мавҷи луҷҷаи ҳирмон 19   фигандан аст. Пеши адў забун …

Рўбоҳе бар сари роҳе истода буд ва чашми муроқабат 15 бар чапу рост ниҳода. Ногоҳ аз дур сиёҳие пайдо шуд. Чун наздик омад, дид, ки яке дарранда — гург бо саге бузург бар сурати дўстони содиқ ва ёрони мувофиқ, ҳамроҳ меоянд: на онро аз ин таваҳҳуми қарибӣ ва на инро …

Муше чанд сол дар дўкони хоҷаи баққол буд ва аз нуқлҳои хушк ва меваҳои тар моломол ба сар мебурд ва аз он неъматҳои хушку тар мехўрд. Хоҷаи баққол онро медид ва иғмоз 10 мекард ва аз мукофот эъроз менамуд 11, то рўзе ба ҳукми он, ки гуфтаанд: Б а й …

Каждуме заҳри мазаррат6 дар неш ва тири хабосат7 дар кеш азимати сафар кард. Ногоҳ бар лаби обе паҳновар расид, хушк фурў монд: на пойи гузаштан ва на ёройи бозгаштан. Сангпуште он маъниро аз вай мушоҳада кард, бар вай тараҳҳум намуд ва бар пушти худаш савор кард ва худро дар об …

Нилуфар, духтараки ҳаштсола, тайи се соли охир қариб ҳар моҳ аз марди ношиносе мактуб мегирифт. Мард дар рўи лифофа на суроғашро менавишту  на ному насабашро. Танҳо имзое дошт: Марди ношинос. Мактуби марди ношинос ҳамеша бо аҳволпурсии муқаррарӣ оғоз меёфт ва пасон ў ба нақли афсонаи кўтоҳе мепардохт. Аҷаб номҳои зебо …

Рўбоҳе ба чанги кафторе51 гирифтор шуд, дандони тамаъ дар вай маҳкам кард. Рўбоҳ фарёд баровард, ки: —Ай шери бешаи зўрмандӣ ва Ай паланги қуллаи сарбаландӣ, бар аҷзу шикастагин ман бибахшой ва шаколи 52 ин ашколро 53 аз пойи ҷаҳонпаймойи ман бикушой! Ман муште пашму устухонам! Аз хўрдани ман чӣ хезад …

Товусу зоғе дар саҳни боғе фароҳам расиданд ва айбу ҳунари якдигарро диданд. Товус бо зоғ гуфт: —Ин мўзаи сурх, ки дар пои туст, лоиқи атласи заркаш ва дебои мунаққаши ман аст. Ҳамоно, дар он вақт ки аз шаби торики адам45 ба рўзи равшани вуҷуд меомадем, дар пўшидани мўза ғалат кардаем: …

Сагеро гуфтанд: — Сабаб чист, ки дар хонае, ки бошӣ, гадо гирди он натавонад гашт ва ба ҳар остонае, ки хуспӣ, аз он ҷо натавонад гузашт? Гуфт: — Ман аз ҳирсу тамаъ дурам ва ба бетамаъию қаноат машҳур; аз хоне ба лаби ноне қонеам ва аз бирёне ба хушк устухоне …

Уштуру дарозгўше ҳамроҳ мерафтанд. Ба канори ҷўе бузург расиданд. Аввал уштур даромад. Чун ба миёни ҷўй расид, об то шиками вай баромад. Дарозгўшро овоз дод: — Дарой, ки об то шикам беш нест. Дарозгўшт гуфт: — Рост мегўӣ, аммо аз шикам то шикам тафовут аст. Обе, ки ба шиками ту …