Меъроҷиддини Камол менависад: Ба хобат бинӣ гар дуди сиёҳе, Ки печидаст ӯ болои моҳе, Бувад таъбир рӯзи номуроде, Ки меорад ба ту сад иштибоҳе.
Муфассал »Дарзмол: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Чу бинӣ дарзмолеро ба хобат, Каси осудаҳолеро ба хобат, Бувад таъбири хоби ту ҷудоӣ, Аз он ёре, ки буд чун офтобат.
Муфассал »Дасту рӯ шӯстан: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Ба хобат дасту рӯ шӯӣ, Намоӣ боз хушгӯӣ, Нишони он ту медонӣ? Равӣ ҷое ба меҳмонӣ.
Муфассал »Духтарон назди ҷӯ: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Гар ба хобат, эй азизи дустрӯ, Духтаронро тӯда бинӣ назди ҷӯ, Рамзи онро бар ту гӯям мӯ ба мӯ: Мешавӣ бо бебарорӣ рӯ ба рӯ.
Муфассал »Рӯи дарё: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Агар дар хоб бинӣ рӯи дарё. Канори рӯд мавзеи дилоро, Бувад таъбир гуфтугӯи мардум, Ва ҳам овозаҳои пучу беҷо.
Муфассал »Даструмол: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Даструмол диданат дар хоби ноз, Ишқ будиву басе шабҳои роз. Ҳам нишони дигаре хатту хабар, Аз азизоне, ки дорӣ дар сафар.
Муфассал »Сохтани девор: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Ба хоб ояд, ки месозӣ ту девор. Ба гарди хонаат ҳам дашти бисёр, Бувад таъбир хори печ дар печ, Ки хар бандаш бувад гардоби асрор.
Муфассал »Даспонаи чинӣ: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Ба хоби хуш агар бинӣ, Дуто даспонаи чинӣ. Далелаш тӯю суре аст, Барои ёри дерине.
Муфассал »Дарахти коҷ: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Дарахти коҷ дар хоб ар бубинӣ, Ва андар сояаш он дам нишинӣ, Сафар бошад нишонаш рӯи олам, Ба тайёра ва ҳам рохи заминӣ.
Муфассал »Дари баста: Дидани таъбири хоб – китоби хобнома бо маънояш
Меъроҷиддини Камол менависад: Ба хобат чун дареро баста бинӣ. Далелаш хешро дилхаста бинӣ. В-агар бинӣ дареро нимкушода, Барори ишқи ту гардад зиёда.
Муфассал »