Теги: Таъбири хоб

Меъроҷиддини Камол менависад: Зумуррад, ки бувад қимматбаҳо санг, Чу мебинӣ ба хобат эй, бафарҳанг, Нишонаш тифлу молу ëри некӯ, Бародар ҳам бувад бо номусу нанг.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дидани зилзила дар хоб офат аст, Баҳри кас бемории бетоқат аст.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоб агар гирӣ закот. Рӯзона мегардӣ ту шод, Дар хоб агар додӣ закот. Моли ту мегардад зиёд. Ҳам ёбӣ аз дарде шифо, Гардӣ каси боэътиқод.

Меъроҷиддини Камол менависад: Зардолу дар хоби касон Бошад нишони беамон. Аз ширинаш суре расад, Туршаш диҳад коҳиш ба ҷон.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоб агар дуди сиёҳ. Бар сӯи ту созад нигоҳ, Бо душмане ой дучор, Рузона дар мобайни роҳ.

Меъроҷиддини Камол менависад: Зиндаеро мурда дидан вақти хоб, Умри тӯлонист баҳри мурдахоб. Гар худашро мурда пиндорад касе, Молу мулке дарбиёбад беҳисоб.

Меъроҷиддини Камол менависад: Марде ба хобаш зар бидид, Андӯҳ афзунтар бидид. Гар зан бубинад симу зар, Тоҷе аз он гирад ба сар. Дар хоб агар бинӣ замин. Чун бӯстони нозанин, Таъбир дунё буду мол, Ҳам дилбарони маҳҷабин.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоб агар бинӣ забон. Оне, ки ширин дар баён, Насле, ки меояд зи ту, Душман шавад, орад зиён.

Меъроҷиддини Камол менависад: Ҷомаи шоҳона гар дӯзӣ ба хоб, Мешавӣ аз бахт фардо комёб. Хайру некӣ мешавад атвори ту, Одилӣ хулқи туву кирдори ту.

Меъроҷиддини Камол менависад: Ҷигар, ки бо дилу шуш банд бошад, Миёни ҷону тан пайванд бошад. Бувад фарзанд таъбири чунтн хоб, Ва ёре, ки забонаш канд бошад.