Теги: Таъбири хоб

Меъроҷиддини Камол менависад: Дашном каломи бад, ҳақорат бошад, Аз беадабиву куфру ғорат бошад. Аммо чу ба хоб бишнавӣ дашноме, Аз ҳоли хуши ту як башорат бошад.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дар хоби сахан дуруғи махзе гӯй. Бо кибру ғурур хам куни бадгӯй, Таъбир, харобие бувад дар имон, Мекӯш зи худ рабоӣ ин бадхӯӣ.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дари манзил ба хоби хеш дидан, Ва ё дар назди он ҳарфе шунидан. Нишоне бошад аз дидори ёре, Ва аз шодӣ ба васли ӯ расидан.

Меъроҷиддини Камол менависад: Доруву даво ба хоб дидан, Ë тарзи табобате шунидан, Эҳсони ту буд ба мардуми хеш, Ҳам аз асари ҷазо раҳидан.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дард дар чашмат бубинӣ вақти хоб, Нозаву афғон намоӣ беҳисоб. Дон, хабар бишнида ту аз кӯи дур, Ашкрезон мешавӣ андар чавоб.

Меъроҷиддини Камол менависад: Деҳа, ки ҷои сукунат будааст, Мардумонаш ҳам ба ҳиммат будааст, Дидани деҳи калон дар хоби кас, Хайру некиро намояд дастрас. Ҳам халосӣ оварад аз фитнагар, Хони ободат шавад ободгар.

Меъроҷиддини Камол менависад: Рӯзи душанбе ба хоби нози кас, Як нишон аз зиндагии беҳавас. Чун бубинӣ рӯзи шанберо ба хоб, Илм ёбӣ, ҳам шавӣ соҳибкитоб.

Меъроҷиддини Камол менависад: Девона, ки аз ақл ба иллат бошад, Бечораву худ дур зи хидмат бошад. Дар хоб бидидани каси девона, Худ хизмати мардона ба миллат бошад.

Меъроҷиддини Камол менависад: Душман, ки ҳамеша қасди ҷонат дорад, Дар пеши раҳат тухми ҳасад мекорад. Гар лаҳзаи хоб бинӣ рӯи душман, Мағлуб кунӣ варо ба кирду корат.

Меъроҷиддини Камол менависад: Дарё, ки файзи он гули бӯстон аст, Дарёсифатӣ умеди ҳар инсон аст. Бинанд ба хоби ноз мавҷи дарё, Ҳам садри раёсат асту ҳам фаттон аст.