Ҳикояи Уштур ва Муш

Уштуре маҳоркашон дар саҳро мечарид. Муше бар вай расид ва вайро бехудованд³⁵ дид, ҳирсаш бар он дошт, ки маҳораш гирифт ва ба хонаи худ равон шуд. Уштур низ аз он ҷо, ки фитрати ў мафтур³⁶бар инқиёд³⁷ аст ва ҷибиллати³⁸ ў маҷбул бар адами³⁹ мухолафату инод, бо ў мувофақат кард. Чун ба хонаи вай расид, сўрохе дид бағоят танг.

Гуфт:

— Ай муҳоландеш, ин чӣ буд, ки кардӣ? Хонаи ту чунин хурду ҷуссаи ман чунин бузург, на хонаи ту аз ин бузургтар тавонад буд ва на ҷуссаи ман аз ин хурдтар, миёни ману ту сўҳбат чун даргирад ва муҷоласат ⁴⁰ чун сурат пазирад?!

Қ и т ъ а

Чун равӣ роҳи аҷал з-ин сон, ки мебинам туро

Дар қафо аз бори ҳирсу оз уштурворҳо.

Борҳои хешро чизе сабук гардон, ки нест

Тангнои маргро гунҷойиши ин борҳо.