Дуоҳои ният ва ифтори рӯзаи моҳи  шарифи рамазон

Нияти рӯза гирифтан:

«Ва ли савми ғаддим-мин шаҳри рамазона-л-лазӣ фаризатан навайту».

Тарҷума: Рӯзаи фардоро аз моҳи шарифи рамазон ният кардам.

Нияти дигари рӯза гирифтан:

«Навайту ан асума савма шаҳра рамазона мина-л-фаҷри ила-л-мағриби холисан лиллоҳи таоло».

Тарҷума: Ният кардам рӯзаи моҳи шарифи рамазонро аз субҳи содиқ то фурӯ рафтани офтоб, фақат аз барои Худои таоло.

Нияти рӯза кушодан:

«Аллоҳумма лака сумту ва бика оманту ва алайка таваккалту ва ало ризқика афтарту».

Тарҷума: Парвардгоро, аз барои Ту рӯза доштам ва ба Ту имон овардам ва ба Ту таваккал кардам ва ба ризқи додаӣ Ту ифтор кардам.

Рӯза доштам ба номат,

Кушодам ба фармонат.