موبادلة نیعروگی. گیگیینة خوراک

موبادلة نیرو در ارگانیزم. برای روندهای گوناگون فعالیّت حیاتی ارگانیزم (به وجود آمدن مادّه‌ها، کار موشکها، نگاهداری حرارت بدن) در یک شبانه‌روز قریب 10500 کج (2500 کّل) انرژیه (نیرو) ضرور است. منبة آن نیرویست، که در بندهای کیمیاوی مالیکوله‌های مادّه‌های عضویی (سفیده، چرب، کرباگیدرت) موجود است و از خوراک گرفته می‌شود.

در ارگانیزم منتظم روند مرکّب مبادلة نیرویی به عمل می‌آید. در نتیجة بعضی مبادله‌ها ارگانیزم از نیرو بایی شده، در دیگرشان آن را تلف می‌دهد. چنانچه، هنگام آکسیدشوی و تجزیة گلیوکازه، اینچنین دیگر پیوستگیهای وزوی در هوجیره‌ها نیروی کیمیاوی آزاد شده، به نیروی برقی و مکانیکی تبدل می‌یابد.

مسلن، نیروی برقی امپولس عصب به تارهای عصب دادن اخبار را تأمین کرده، نیروی مکانیکی کششخوری موشکهای اسکلت، موشکهای دل و دیافراگم را تأمین می‌کند. همة این نمودهای نیرو به نیروی گرمی تبدل می‌یابند. یک قسم گرمی برای منتظم نگاه داشتن حرارت بدن استفاده شده، زیادتی آن را ارگانیزم به محیط اطراف اخراج می‌کند.

همین طریق ارگانیزم آدم به قانون بقای نیرو اطاعت می‌کند، نیرو پیدا و نیست نمی‌شود، وه‌ای تنها تغییر می‌یابد.  سرف کردن نیرو در کارهای گوناگون. نیروی ارگانیزم سرفکرده را خوراک پرّه می‌سازد. مقدار نیروی در یک شبانه‌روز سرفکردة آدمان کسب و کارشان گوناگونرا دانیسته، برایشان معیار خوراک مقرّر نمودن لازم است.

مویین شده است، که آدم به محنت جسمانی مشغول بوده زیادتر نیرو صرف می‌کند. از نظر گذرانیدن جدول 1 به این گواهی می‌دهد.  کسبها-قیمت عمومی انرژیة معیار خوراک به حساب کج:

کسبهایی، که به محنت جسمانی علاقه ندارند 13 474
کسبهایی، که با محنت مکانیکانیده علاقه‌مندند 15 086
کسبهایی، که با محنت مکانیکانیده یا قسماً مکانیکانیده علاقه‌مندند-17 270
کسبهایی، که با محنت وزنین مکانیکانیده علاقه‌مندند-19 942

مویین کردن معیار خوراک. برای نگاهداشتن سلامتی و قابلیّت کاری آدم مهم است، که خوراک هرروزة او جای نیروی در یک شبانه‌روز سرفکرده‌اش را گرفته تواند. با این مقصد برای آدمان گوناگون‌کسب معیار خوراک ترتیب می‌دهند. برای مویین کردن چنین معیار پیش از همه دانستن لازم است، که آذوقه‌ چه مقدار ذخیرة نیرویی دارند، قیمت نیروگی‌اش چگونه است. اصولهای تدقیقات حاضره‌زمان امکانیت می‌دهند، که معیار خوراک هر یک آدم درست مویین کرده شود. هنگام ترتیب دادن معیار خوراک طلبات ارگانیزم به تمام مادّه‌های غذایی – سفیده‌ها، چربها،

کرباگیدرتها، ویتامینها و نمکهای مینیرلی به اعتبار گرفته می‌شود.  به آدمان کلانسال در یک شبانه‌روز قریب 85-110 گر سفیده (از جمله 48 گر سفیدة از هیوانات گرفته شده) ، 100-104 گر چرب (از جمله 30 گر روغن نباتات) و قریب 580 گر کرباگیدرتها ضرورند.

میعیار خوراک احتیاج نیروگی ارگانیزم را قانع گردانیده، به عوض هوجیره‌های تلفشده پیدا شدن هوجیره‌های نو، کارشایمی خوب آدم و به بیماریهای سرایت‌کننده مقابلیت کرده توانستن او را تأمین می‌کند.

باترتیب خوراک خوردن گرو سلامتیست. یگان محصولات طلبات ارگانیزم را به تمام مادّه‌های ضروری پرّه قانع کنانده نمی‌تواند. مثلاً، گوشت هر خیل امیناکیسلاته‌های ضروری داشته باشد هم، به مقدار کافی مادّه‌های مینیرلی و ویتامینها را ندارد. نان بسیار کرباگیدرت داشته، دیگر مادّه‌های به ارگانیزم ضروری را ندارد. از همین سبب به خوراک آدم محصولات سیرسفیده، روغن هیوانات و نباتات، سبزه‌وات سیرویتمین و از نمکهای مینیرلی بای را علاوه می‌کنند. خوراک رستنیگی بسیار نسج (کلیتچتکه) دارد و آن باعث کششخوری دیواره‌های معده و روده می‌گردد.

بیترتیب استعمال کردن خوراک باعث بسیار بیماریها می‌گردد. اکثر آدمان سیرگوشت عذاب فربهی می‌کشند. فربهی تنها سیرگوشتی نبوده، بیمارییست، که در آن ویرانشوی مبادلة مادّه‌ها، کار دل، رگها و عضوهای حرکت به وجود می‌آید. فربهی قابلیّت کاری آدمان را کم می‌کند. دلیلهای آماری (ستتیستیکی) از آن شهادت می‌دهند، که در سن از 40 تا 50-سالگی آدمان فربه نسبت به آدمان وزنشان معتدل دو برابر بیشتر می‌فوتند.

سبب فربهشوی پرخوری و سست شدن فعالیّت موشکها می‌باشد. در نتیجه موازنت بین داخل‌شویی و صرف نیرو در ارگانیزم ویران می‌شود. استعمال بی‌اندازة چربو کرباگیدرتها (مصنوعات قنّادی) آدم را فربه می‌کند. از این حساب ارزش نیروی معیار یکشبانروزی آدم نسبت به نیروی سرفکردة او بیشتر وابسته و جثّه‌اش تارفت غفستر می‌شود. ویران کردن ریجة خوراک (روزی، یک دو بار کم خوردن و پرخوری پیش از خواب) آدم را فربه می‌کند.

برای فربه نشدن بسیارتر سیروگشت کرده، به ورزش و کار جسمانی مشغول شدن لازم است. کار جسمانی نه تنها صرف نیروی ارگانیزم را زیاد می‌کند، بلکه به سیستم دل و رگها، نفسکشی، موشکها و عصب تأثیر مثبت می‌رساند.

ریجة درست خوراکخوری در وقت مویین 3-4 مراتبه در یک روز است. خوراک شام را باید ساعت 19. 00 استعمال نمود. ریجة خوراک مکتب‌بچه. به طلبه ضرور است، که پیش از سرشوی درس خوراک گوشت‌دار، جرغاتدار، ماهیدار یا شیردار خورد. سفیدة آنها برای سبزش ارگانیزم کودکان ضرور است. نهاری سیرغذا قابلیّت کار فکری و جسمانی آدم را بهتر می‌کند.

تخمینن ساعت 11 (بعد از درس سوّم) چایی یا قهوه را با نان و روغن یا با نان خوردن لازم است. ساعت 2-3 در خانه یا آشخانة مکتب خوراک پیشین خوردن لازم است. خوراک پیشین باید گرم، گوشت‌دار یا ماهیدار بوده، از نوشابة میوه و شربت میوه عبارت باشد. خوراک شام مکتب‌بچه باید شیردار یا سبزه‌واتدار باشد و آن را 2 ساعت پیش از خواب استعمال کردن ضرور است.

بیسیار استعمال کردن روغن هیوانات، کرباگیدرتهای زودهضم (نان، بولاچکه، شیره‌واری) ، در خوراک کم کردن روغن نباتات، شیر و محصولات شیری، میوه و سبزه‌وات باعث ویرانشوی مبادلة چربها و اوج برمحل بیماریهای دل و رگها می‌گردد. این خوراک نادرست می‌باشد.

نیمگوروسنگی دائمی، پرهیز، نیم‌سیری به ارگانیزم انکشافیابنده ضرر کلان دارد. پگاهی‌روزی کم یا سراسیمه‌وار خوراک خوردن یا عموماً بی نهاری به مکتب رفتنی بچگان نارواست. راهروان، هنگام کتابخانی یا تماشای تلویزار خوراک خوردن ممکن نیست.

هنگام دمگیری یا کارها صحرایی خصوصیتهای ریجه و خوراک مکتب‌بچه باید با معیار مقرّرشدة گیگیینی موافقت کند. خوراکی، که در وقت سیاحت یا باششگاه صحرایی پخته می‌شود، باید خوش‌صفت، بالذّت و هرخِله باشد. موافق قاعده‌های سنیتری خوراک باید در دوام 2 ساعت پس از پخته شدنش استعمال کرده شود.

سوالها:

در ارگانیزم کدام مبادله‌های نیرو به عمل می‌آیند؟
برای چه صرف شبانه‌روزی نیرو را مویین کردن ضرور است؟
معیار خوراک چه خیل ترتیب داده می‌شود؟
ریجة با ترتیب خوراک چیست؟
فربهشوی یا گرسنگی چه عاقبت دارد؟
ریجة خوراک مکتب‌بچگان باید چه خیل باشد؟
چرا ساکنان کشورهای قطبی بسیار خوراک روغنین می‌خورند؟