گوریزه‌ها

11.11.2017 61 Views

children run after a truck loaded with presents for eid al-adha in a refugee camp near atma، idlib province، syria. a powerful car bomb exploded in damascus on friday and scattered fighting broke out in several areas across syria، quickly dashing any hopes that a holiday cease-fire would hold.

مادّة 1. قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان در بارة گریزها 
قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان در بارة گریزه‌ها به کانستیتوتسیة (سرقانون) جمهوری تاجیکستان اساس یافته، از قانون مذکور، دیگر سندهای معیاری و حقوقی جمهوری تاجیکستان، اینچنین  سندهای حقوقی بینلمیللی، که تاجیکستان آنها را اعتراف نموده است، عبارت می‌باشد. (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)  
مادّة 2. مفهوم اساسی
 

در قانون مذکور مفهومهای اساسی زیرین استفاده می‌شوند:

– گوریز – شخصی، که شهروند جمهوری تاجیکستان نبوده، در قلمرو آن قرار دارد و بنا بر سببهای کاملاً اساسناک در دولت منسوبیّت شهروندی خود با علامتهای نجادی، اعتقاد دینی، شهروندی،   منسوبیت به گروه مویین اجتماعی یا اعتقاد سیاسی دچار تعقیب گشته، از تأثیر این سببها نمی‌تواند یا نمی‌خواهد از حمایه آن دولت استفاده نماید، یا شخصی، که شهروندی مویین نداشته، بنا بر چنین حالتها در جمهوری تاجیکستان قرار دارد و با سبب موجود بودن همین گونه خوف نمی‌تواند یا نمی‌خواهد به دولت استقامت دائمی خود برگردد؛

– شخس پناهجویند-شهروند خارجی یا شخص بی‌شهروندی، که دولت شهروندی خود یا جای استقامت پیشتره‌اشرا  با مقصد پیشنهاد نمودن درخواست برای گرفتن مقامی  گریزه در جمهوری تاجیکستان ترک نموده است؛

– جای زیست موقتی – جای سکونت موقتی شخصان پناهجوینده و اعضای عایلة آنها، که در خصوص گریزه دانسته شدنشان درخواست پیشنهاد نموده‌اند یا گریزه دانسته شده‌اند؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– شهادتنامة موقتی پناهجویند– حجّت تصدیقکنندة شخصیت شخصان پناهجوینده و وضع حقوقی آنها، که موافق قانون مذکور جهت در جمهوری تاجیکستان گریزه دانسته شدنشان درخواست پیشنهاد می‌کنند؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– مرکز جایگیرکنی موقتی – مرکز مخصوصگردانیدشدة مقامات کارهای داخلی برای جایگیرکنی موقتی شخصان پناهجوینده و اعضای عایلة آنها، که در بارة گرفتن مقام گریزه در دورة گذرانیدن چاره‌بینیهای ابتدایی اینییتکنانی و بقیدگیری پیش‌بینیگردیده درخواست پیشنهاد نموده‌اند؛  (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– هوجّت سفری – حجّتی، که از جانب مقامات کارهای داخلی به شخصان گریزه دانستشده برای از قلمرو جمهوری تاجیکستان بیرون برآمدن و به قلمرو جمهوری تاجیکستان وارد شدن داده می‌شود؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– شهادتنامة گریز – حجّت نمونه‌اش مقرّرگردیده، که شخصیت شخصان پناهجویندة در جمهوری تاجیکستان گریزه دانستشده را تصدیق می‌نماید؛

– مقام گریز – وضع حقوقی (مجموع حقوقهای عمومی، آزادیها، عهده‌داریها و منفعتهای قانونی مویینّمودة قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان) شخصان پناهجوینده، که در جمهوری تاجیکستان گریزه دانسته شده‌اند.

 
مادّة 3. شخصان به حمایه بینلمیللی سزاوار نبوده یا احتیاج نداشت
 

مقرّرات قانون مذکور نسبت به شخصان پناهجوینده و گریزها  در حالتهای زیرین تطبیق نمی‌گردند:  

-اگر اساسهای کافی موجود باشند، که آنها احتمال جنایتهای حربی یا جنایتها به مقابل صلح و امنیت انسانیّت را صادر نموده‌اند، که آنها را سندهای حقوقی بینلمیللی اعترافنمودة تاجیکستان پیش‌بینی نموده‌اند؛ 

-اگر اساسهای کافی موجود باشند، که آنها احتمال پیش از وارد شدن به قلمرو جمهوری تاجیکستان بیرون از حدود آن جنایت وزنین خصوصیت سیاسینداشته صادر کرده‌اند؛ 

-اگر اساسهای کافی موجود باشند، که آنها احتمال در صادر نمودن کردار خلاف مقصد و پرنسیبهای سازمان ملل متّحد گنهگارند؛ 

-اگر آنها از حمایه یا کمک مقامات یا مؤسسه‌های سازمان ملل متّحد، غیر از ریاست کمیسر عالی سازمان ملل متّحد عاید به کار با گریزه‌ها استفاده برند.

مقرّرات قانون مذکور همچنین نسبت به شخصانی تطبیق نمی‌گردد، که دولت منسوبیّت شهروندی خود را (محل استقامت پیشترة خود را) بنا بر سببهای اجتماعی و اقتصادی  در نتیجة گرسنگی، ایپیدیمیه یا حالتهای فوق‌العادّة طبیعی و خصوصیت تیخناگینیداشته ترک نموده‌اند.

(قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 
مادّة 31. پرنسیبهای کار با شخصان پناهجوینده و گریزها 
 

کار با شخصان پناهجوینده و گریزه‌ها در اساس پرنسیبهای زیرین عملی گردانیده می‌شود:

-غیریتبعیز؛

-بیرون نکردن؛

-متّحدشوی عایله؛

-محرمیت؛

-افضلیّت حمایه منفعتهای شخصان آسیب‌پذیر.

(قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 
مادّة 4. مقامات ادارة دولتی عاید به مسئله‌های گریزها
 

مقامات ادارة دولتی، که تطبیق سیاست را نسبت گریزه‌ها تأمین می‌کنند، اینهایند:

– مقامات کارهای داخلی جمهوری تاجیکستان؛

– مقامات امنیت ملّی جمهوری تاجیکستان؛

– مقامات کارهای خارجی جمهوری تاجیکستان؛

– مقامات اجرائیة محلی حاکمیت دولتی.

(قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

 
مادّة 5. وکالت و همکاری مقامات ادارة دولتی
 

مقامات کارهای داخلی:

– فعالیّت مقامات ادارة دولتی را عاید به مسئلة گریزه‌ها هماهنگ می‌سازد؛

– فعالیّت واحدهای مقامات دخلدار کارهای داخلی را در محلها راهبری و نظارت می‌نماید؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– طبق ترتیب مقرّرگردیده معلومات را در خصوص وضع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، سنیتری و ایپیدیمیالاگی در کشور منسوبیّت شهروندی (محل استقامت پیشترة) شخص در خصوص گریزه دانسته شدن درخواست کرده، اینچنین معلومات را عاید به تغییرات در نظام شناسناموی و روادیدی (ویزوی) دولتهای خارجی و قاعده‌های استقامت شخصان پناهجویند  در جمهوری تاجیکستان می‌گیرد و به مقامات دخلدار کارهای داخلی ارسال می‌نماید؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590).

– به حکومت جمهوری تاجیکستان نظامنامة شهادتنامة گریزه، نمونه‌های بلنکه‌های شهادتنامة گریزه، حجّت سفری، اینچنین جهت تکمیل سندهای معیاری حقوقی در این ساحه تکلیفها پیشنهاد می‌نماید؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– برای شخصان پناهجوینده و اعضای عایلة آنها مرکزهای جایگیرکنی موقتی تأسیس داده، فعالیّت آنها را تأمین می‌نماید؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– از شخصان واقعی و حقوقی صرف نظر از شکل مالکیت به طرز رایگان اطّلاعاتی را می‌گیرد، که برای تفتیش معلومات پیشنهادنموده اید ب درخواستی  شخص پناهجوینده در خصوص گریزه دانستنش ضرور می‌باشد؛ (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)

– به شخصی، که در خصوص گریزه دانسته شدن درخواست نموده است یا گریزه دانستشده، که به سن هجدهسالگی نرسیده است و بی همراهی نمایندة قانونی خود به جمهوری تاجیکستان آمده است، در دسترس نمودن معلومات عاید به موجود بودن و جای استقامت پدر و مادر، یا دیگر نمایندگان قانونی، یا خویشاوندانش یاری می‌رساند؛ (قجت از 28. 12. 12س. . ش 919)

– در اساس قرار کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه برای پیشنهاد نمودن مقام گریزه در جمهوری تاجیکستان اجازت می‌دهد یا دادن اجازت را رد می‌نماید؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– در اساس هوجچتهای بقیدگیری شخصانی را، که برای گریزه دانسته شدن درخواست پیشنهاد نموده‌اند، سنجیده، درستی معلومات دادة آنها را مویین می‌نماید؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– شهادتنامة موقتی پناهجوینده را می‌دهد؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– به شخصانی، که مقام گریزه گرفته‌اند، شهادتنامة گریزه، اینچنین حجّت سفری نمونه‌اش مقرّرشده می‌دهد؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– ازنوبقیدگیری هرسالة گریزه‌ها را یکجایه با واحدهای  دخلدار انجام می‌دهد؛  (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– موافق مقرّرات قانون مذکور در خصوص از دست دادن مقام گریزه یا در بارة محروم نمودن از مقام گریز  قرار قبول می‌نماید؛

– با مقامات ادارة دولتی، مقاماتی  اجرائیة محلی حاکمیت دولتی، شخصان واقعیوه حقوقیسرف نظر از شکل مالکییتشان عاید به مسئله‌های دیگری، که به صلاحیّت آن وا‌گذار گردیده‌اند، همکاری می‌کند؛ (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)

– شخصان پناهجوینده و گریزه‌ها را به قید می‌گیرد و مهلت بقیدگیری آنها را تمدید می‌نماید؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– برای شخصانی، که موافق ترتیب مقرّرگردیده گریزه دانسته شده‌اند و اعضای عایلة آنها موافق ترتیب مقرّرنمودة قانونهای جمهوری تاجیکستان اجازت موقتی زیست را به رسمیت درآورده، به آنها می‌سپارد و مهلت عمل آن را دراز می‌کند؛

– هنگام ضرورت رسمیات اینییتگردانی (ادینتیفیکتسیة) شخصیت آنهای را، که برای گریزه دانسته شدن درخواست نموده‌اند و حجّت تصدیقکنندة شخصیت ندارند، انجام می‌دهد؛

– دکتیلاسکاپیة (نقش پنجه‌ها) شخصانی را، که برای گریزه دانسته شدن درخواست نموده‌اند، انجام می‌دهد؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

– در صورت قلمرو جمهوری تاجیکستان را اختیاراً ترک نکردن شخصان پناهجوینده و گریزه‌ها، در دایرة وکالت خود مجبوراً بیرون کردن آنها را مطابق قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان به اجرا می‌رساند. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

2. مقامات امنیت ملّیی  جمهوری تاجیکستان: (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-در دایرة صلاحیّت خود عاید به حالتهای پیش‌بینینمودة مادّه‌های 3 و 7 قانون مذکور دایر به شخصان پناهجوینده، که اظهار خواهش گریزه دانسته شدن نموده‌اند یا در خصوص گریزه دانسته شدنشان درخواست کرده‌اند، به مقامات کارهای داخلی   معلومات پیشکش می‌نماید؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-در موافقه با پراکورتورة ژنرالی جمهوری تاجیکستان در بارة خارج کردن شخصانی، که نسبت آنها قرار نهایی در خصوص رد نمودن بقیدگیری درخواست گریزه دانستن آنها، در خصوص رد نمودن گریزه دانستن، در بارة بی‌اعتبار دانستن مقام گریزه یا محروم نمودن از مقام گریزه و اعضای عایلة آنها، که از جمهوریی  تاجیکستان در مهلت مقرّرگردیده نرفته باشند، قرار قبول می‌کند؛

-خارج کردن شخصانی را، که نسبت آنها در بارة خارج کرده شدنشان قرار کبول شده است، عملی می‌نماید، در صورتی، که خارجشوندگان در مهلت یک هفتة بعد قبول قرار در این باره به مقامات بالایی یا به سود شکایت نکرده باشند؛

– موافق ترتیب مقرّرگردیده هنگام عبور سرحد دولتی جمهوری تاجیکستان از گذرگاهها یا بیرون از آنها شخصان پناهجوینده را، که برای وارد شدن به جمهوری تاجیکستان اجازتنامه ندارند، ولی بنا بر حالتهای پیش‌بینینمودة سرخط دوّم مادّة 2 قانون مذکور در جمهوری تاجیکستان گریزه دانسته شدن را اظهار نموده‌اند، بازمیدارد و در مهلت نه دیرتر از 72 ساعت وظیفه‌دار است با رعایة پرنسیب بیرون نکردن در این خصوص واحدهای مقامات دخلدار کارهای داخلی را آگاه سازد. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

3. مقامات کارهای خارجی جمهوری تاجیکستان:

-در مذاکرات، تهیه و آماده‌سازی لایحه‌های عهدنامه و سازشنامه‌ها و وارد نمودن پیشنهادات عاید به بستن آنها بین جمهوری تاجیکستان و دیگر دولتها در مسئلة گریزه‌ها اشتراک می‌نماید؛

-وضع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، سنیتری و ایپیدیمیالاگی را در این یا آن کشور منسوبیّت شخصان پناهجوینده، عاید به گریزه دانسته شدن درخواست نموده‌اند، تحلیل نموده، هماهنگ می‌سازد و در این خصوص  معلومات پیشنهاد می‌نماید؛

-در بارة تغییراتهای شناسناموی و روادیدی (ویزوی) و قاعده‌های زیست در کشورهای خارجی معلومات تییار می‌نماید؛

-جریان اجرای عهدنامة بینلمیللی و شرطنامه‌های جمهوری تاجیکستان را عاید به مسئله‌های گریزه‌ها نظارت می‌نماید؛

-یکجایه با دیگر مقامات وکالت‌دار مسئله‌های حالت حقوقی شخصان پناهجوینده را در جمهوری تاجیکستان بررسی می‌نماید؛

-برای شخصانی، که موافق ترتیب مقرّرگردیده گریزه دانسته شده‌اند و اعضای عایلة آنها حجّتهای خارج شدن از جمهوری تاجیکستان و برگشتن به جمهوری تاجیکستان را موافق ترتیب مقرّرنمودة قانونهای جمهوری تاجیکستان ترتیب داده، به آنها می‌سپارد و مهلت عمل آنها را دراز می‌کند؛

-در دایرة وکالتهای خود و اجرای طلبات قانون مذکور، تأمین از جمهوری تاجیکستان خارج کردن شخصانی، که گریزه دانستن آنها رد شده است، از مقام گریزه محروم گردیده یا مقام گریزه را از دست داده‌اند، مساعدت می‌نماید.

4. مقاماتی  اجرائیة محلی حاکمیت دولتی: (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-جای سکونت موقتی شخصانی را، که درخواست گریزه دانستن آنها از جانب مقامات کارهای داخلی به قید گرفته شده است، مویین می‌کنند؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-به همگرایی شخصان گریزه دانسته شده، با نظرداشت موجود بودن جایهای خالی کاری و وظیفه‌های اشغالنگردیده در بازار محنت  کمک می‌رسانند؛

-به شخصان گریزه دانستشده، که امکانیّت مستقلانه ساکن شدن ندارند، برای استقامت موقتی جای زیست پیشنهاد می‌کنند.

 
مادّة 6. ترتیب مراجعت و بررسی درخواست در بارة گریزه دانستن شخصانی
                      پناهجویند

 

1. شخصی که خواهشی  در جمهوری تاجیکستان پناه جستن  دارد، می‌تواند به نمایندگیهای دیپلماتی یا کنسولی جمهوری تاجیکستان در دولت سکونت وه‌ای با درخواست عاید به گرفتن مقام گریزه مراجعت نماید.

2. شخص پناهجوینده، که اظهار خواهش گریزه دانسته شدن نموده، به سن هجده رسیده است، عهده‌دار است شخصاً یا به واسطة نمایندة وکالت‌دارشده به مقامات زیرین با درخواست خطّی مراجعت نماید: (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– در گذرگاه سرحد دولتی جمهوری تاجیکستان ب  مقامات امنیت ملّی و مقامات کارهای داخلی در صورت عبور اجباری غیریقانونی سرحد دولتی جمهوری تاجیکستان در دوام یک شبانه‌روز از لحظة عبور سرحدیدولتی. در صورت جایی داشتن حالتهای از شخصان پناهجوینده وابسته نبوده، که برای سر وقت با درخواست اید ب گریزه دانسته شدن او مراجعت نمودنش مانع می‌شوند، مهلت مراجعت می‌تواند از دو شبانه‌روز زیاد باشد، ولی نه بیشتر از دورة جایی داشتن حالتهای بمیانامده؛ (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)

– شخص در قلمرو جمهوری تاجیکستان قانونی قرارداشته، بنا بر حالتهای در کشور منسوبییتش بوجودامده، می‌تواند با ترتیب پیش‌بینینمودة قانون مذکور با درخواست در بارة گرفتن مقام گریزه مراجعت نماید؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– به مقامات کارهای داخلی در حالتهای به طور قانونی آمدن به جمهوری تاجیکستان در مهلت نه دیرتر از یک ماه. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

3. اگر شخص پناهجوینده بنا بر وضع سلامتی امکان شخصاً در خصوص گریزه دانسته شدن مراجعت کردن نداشته باشد، این کار را می‌تواند نمایندة وکالت‌دار او با پیشنهاد حجّت طبّی عاید به وضع سلامتی پیشنهادشونده انجام دهد.

شخصی، که سرحد دولتی جمهوری تاجیکستان را اجباراً غیریقانونی عبور نموده است و در خصوص در جمهوری تاجیکستان گریزه دانسته شدن اظهار خواهش کرده است، بی استفادة چاره‌های جزای مقرّرنمودة سندهای معیاری حقوقی جمهوری تاجیکستان نسبت او برای غیریقانونی وارد شدن به جمهوری تاجیکستان یا غیریقانونی قرار داشتن در جمهوری تاجیکستان از جانب جزء و تامهای قشونهای سرحدی مقامات امنیت ملّی بازداشت می‌شود. (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
جزء و تامهای قشونهای سرحدی مقامات امنیت ملّی در خصوص خواهش شخصان پناهجوینده برای گریزه دانسته شدن به نزدیکترین مقامات دخلدار کارهای داخلی برای بررسی مسئلة بقیدگیری درخواست در مدّت 72 ساعت خبر می‌دهند. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
معلومات در بارة اعضای عایلة شخصان پناهجویندة به سن هجده نرسیده، که همراه او آمده‌اند، به درخواست پدر یا مادر، در صورت نبودن پدر و مادر به درخواست نمایندة قانونی آنها یا به درخواست یکی از اعضای عایلة آنها، که به سن هجدهسالگی رسیده است و اختیاراً مسئولیت اخلاق و تربیه و نگاه و بین اعضای عایلة سنّشان به شانزده نرسیده را به ذمّه‌ی  خود گرفته است، وارد کرده می‌شود. (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
در حالتی  بی همراهی نمایندة قانونی به جمهوری تاجیکستان وارد شدن شخصانی، که به سن هجده نرسیده‌اند و خواهش گریزه دانسته شدن را اظهار نموده‌اند، مقامات کارهای داخلی با آنها پرسش گذرانیده،   ورقة پرسشنامه پُر می‌کند. تا قبول قرار عاید به مویین نمودن وضع حقوقی آنها موافق قانون مذکور و دیگر سندهای معیاری حقوقی جمهوری تاجیکستان برای به مقامات وصایت و پرستاری جمهوری تاجیکستان سپردن این شخصان تدبیرها ‌اندیشیده می‌شوند. (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
وضع حقوقی شخصان پناهجوینده، که غیر قابل عمل دانسته شده‌اند و خواهش گریزه دانسته شدن را دارند، مطابق قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان مویین کرده می‌شود.
بررسی درخواست شخصان پناهجوینده، که اعضای یک عایله می‌باشند، نسبت به هر یک عضو به سن هجده رسیدة عایله، در علی‌حدگی با نظرداشت طلبات قانون مذکور انجام داده می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
در صورت جایی نداشتن حالتهای پیش‌بینینمودة قانون مذکور نسبت یکی از اعضای به سن هجده رسیدة عایله، با مقصد تأمین متّحدشوی عایله این عضو عایله نیز با خواهش او گریزه دانسته می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
قرار در بارة بقیدگیری درخواست شخص، در خصوص گریزه دانستن او از جانب کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه در مهلت ده روز کاری پس از لحظة پیشنهاد گردیدن درخواست طبق نتیجه‌های ترتیب داده شدة انکتوی شخص پناهجوینده، ترتیب دادن ورقة بیانات در اساس دایر نمودن صحبت انفرادی، اینچنین طبق نتیجه‌های تفتیش درستی معلوماتهای به دستامده در بارة این شخص و اعضای عایلة او، که همراهش آمده‌اند، قبول کرده می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
معلومات در بارة اعضای عایلة به سن هجده نرسیدة شخصان پناهجوینده، به شهادتنامة پدر و مادر، در صورت نبودن والدین – به شهادتنامة نمایندة قانونی آنها یا به شهادتنامة یکی از اعضای عایلة آنها، که به سن هجدهسالگی رسیده است و اختیاراً مسئولیت اخلاق و تربیه و نگاه و بین اعضای عایلة سنّشان به شانزده نرسیده را به ذمّة خود گرفته است، ثبت کرده می‌شود. (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
همچنین به شخص پناهجویندة به سن هجده نرسیده، که بی همراهی نمایندة قانونی به جمهوری تاجیکستان وارد شده است و در خصوص گریزه دانسته شدن درخواست پیشنهاد نموده است، با نظرداشت تکلیفهای مقامات وصایت و پرستاری می‌تواند شهادتنامه سپرده شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
شهادتنامه برای با ترتیب مقرّرگردیده در مقامات کارهای داخلی جای استقامت به قید گرفتن شخص و اعضای عایلة او، که در خصوص گریزه دانسته شدن درخواست پیشنهاد نمودست، در مهلت دیده برآمدن درخواست اساس می‌گردد.
شهادتنامه همچنین در صورت ضرورت برای سکونت موقتی راه‌خط گرفتن شخص پناهجوینده و اعضای عایلة او اساس می‌باشد؛
کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه از نمایندگان دستگاه اجرائیة پرزیدنت جمهوری تاجیکستان، مقامات کارهای داخلی، مقامات تندرستی و حفظ اجتماعی اهالی، مقامات محنت، مهاجرت و شغل اهالی، مقامات امنیت ملّی، مقامات کارهای خارجی عبارت می‌باشد. ترتیب تشکیل و فعالیّت کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه از جانب حکومت جمهوری تاجیکستان مویین کرده می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 
مادّة 7. محدودکنی حقوقهای شخصان پناهجوینده، که در خصوص گریز  دانستن
                     درخواست پیشنهاد نموده‌اند

 

هوقوقهای شخصان پناهجوینده‌ای، که در خصوص گریزه دانستن درخواست پیشنهاد نموده‌اند، ممکن است تنها در حالتهای پیش‌بینینمودة قانونها و دیگر سندهای میعیاریی حقوقی جمهوری تاجیکستان، با مقصد تأمینی  حمایه و امنیت دولت، حفظ اساسهای ساخت کانستیتوتسیانی، اخلاق، سلامتی اهالی، حقوق و آزادیهای دیگر شخصان محدود کرده شوند. (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)

 
مادّة 8. اساسها برای رد کردن دادن مقام گریزه به شخص پناهجویند
(قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 

برای رد کردن دادن مقام گریزه به شخص پناهجوینده حالتهای زیرین اساس می‌شوند، اگر: (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-درخواست شخص کاملاً بی‌اساس باشد یا خصوصیت سوءاستفاده داشته باشد؛

-حالتهای استثناکنندة ترتیب پیش‌بینینمودة قانون مذکور آشکار گردند؛

-درخواست شخص پیشتر در بارة گریزه دانسته شدن او بنا بر موجود نبودن حالتهای خوف دچاری تعقیب گشتن رد شده باشد، در صورتی، که وضعیت در کشور منسوبیّت شهروندی او (محل استقامت پیشترة او) از روز ردیه گرفتن تا روز پیشنهاد درخواست نو تغییر نیافته باشد؛

-شخص شهروند دولت سوّمی باشد، که می‌تواند از حمایه آن استفاده نماید یا حقوق دارد در اساس قانونی در قلمرو کشور سوّم بی خوف دچاری  تعقیب شدن در این کشور استقامت کند؛

– شخص بی‌واسطه از قلمرو کشور سوّم بی‌خطر آمده باشد، که تا وارد شدن به جمهوری تاجیکستان موقتاً در قلمرو آن تحت تعقیب قرار نداشت یا می‌توانست موافق ترتیب مقرّرگردیده پناهگاه یا مقام گریزه گیرد؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– شخص دولت منسوبیّت شهروندی (محل استقامت پیشترة) خود را بنا بر خوف جزا گرفتن مطابق قانون‌‌گذاری این دولت برای غیریقانونی بیرون شدن از قلمرو آن یا برای صادر نمودن دیگر جنایت در قلمرو آن ترک نموده باشد و با همین سببها نمی‌خواهد به دولت منسوبیّت شهروندیی  (محل استقامت پیشترة)   خود برگردد؛

– شخص اجباراً غیریقانونی سرحد دولتی جمهوری تاجیکستان را با مقصد پیشنهاد نمودن درخواست در خصوص گریزه دانسته شدن عبور نموده باشد و مطابق ترتیب پیش‌بینینمودة قانون مذکور بی سببهای عذرناک با درخواست در بارة خواهش گریزه دانسته شدنش مراجعت نکرده باشد؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– شخص از دادن معلومات در بارة خود سرکشی نماید، در بارة خود یا که در بارة حالتهای به جمهوری تاجیکستان آمدنش معلومات بردروغ پیشنهاد نماید؛

– شخص با شهروند جمهوری تاجیکستان در قید نکاح باشد و مطابق قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان امکان دارد برای استقامت دائمی در جمهوری تاجیکستان اجازت گیرد؛

– شخص برای استقامت دائمی در جمهوری تاجیکستان اجازتنامه (اجازتنامة زیست) داشته باشد.

 
مادّة 9. عاقبت رد کردن دادن مقام گریز
(قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 

در صورتی، که اگر به شخص پناهجوینده دادن مقام گریزه رد کرده شود، مقامات کارهای داخلی در مهلت تا پنج روز کاری پس از روز قبول قرار در این خصوص به او با ذکر سببهای ردکنی و ترتیب آوردن شکایت از روی قرار قبول‌شده، اینچنین شرح وضع حقوقی منبعدة او و اعضای عایله‌اش در جمهوری تاجیکستان آگاهینامه می‌سپارد یا ارسال می‌نماید. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
مقامات کارهای داخلی،   مقامات امنیت ملّی را در خصوص قبول قرار نهایی در بارة رد نمودن بقیدگیری درخواست شخص در خصوص گریزه دانستن او در جمهوری تاجیکستان خبردار می‌نماید. همزمان به مقامات دخلدار در بارة به این شخص دادن روادید خروج به مهلتی، که برای شکایت نمودن از بالای قرار در خصوص رد نمودن بقیدگیری درخواست او در خصوص گریزه دانستن وقت می‌دهد،   درخواست می‌نماید. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

3. شخصی، که به مقامات کارهای داخلی در خصوص گریزه دانسته شدنش درخواست نموده است و در بارة رد گردیدن بقیدگیری درخواست آگاهینامه گرفته است، ولی حقوق شکایت از بالای این قرار را مطابق قانون مذکور استفاده نبرده است و در صورت نداشتن دیگر اساسهای قانونی برای استقامت در جمهوری تاجیکستان، عهده‌دار است در مهلت نه دیرتر از یک ماه پس از روز گرفتن آگاهینامه در خصوص رد گردیدنی  درخواستش، یکجایه با اعضای عایلة خود جمهوری تاجیکستان را ترک نماید. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

 
مادّة 10. حقوق و عهده‌داریهای شخصان پناهجوینده و اعضای عایلة آنها
(قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 

شخص پناهجوینده و اعضای عایلة او حقوقهای زیرین دارند: (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-گرفتن اطّلاعات عاید به ترتیب گریزه دانستن آنها و عاید به حقوق و عهده‌داریهای خود موافق قانون مذکور؛

-استقامت در دورة بررسی درخواست در محلهای سکونت موقتی با راه‌خط مقامات کارهای داخلی یا ساکنشوی مستقلانه در عایلة شهروند جمهوری تاجیکستان یا شهروند خارجی وشخس بی‌شهروندیدر جمهوری تاجیکستان استقامت دائمی داشته؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-یاری تعجیلی طبّی در مؤسسه‌های دولتی طبّی؛

-گرفتن معلومات ابتدایی و میانه؛

– گرفتن یاری اجتماعی با ترتیب مویینّمودة حکومت جمهوری تاجیکستان؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– حقوق به محنت و فعالیّت صاحبکاری مطابق قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-پیشنهاد عریضه در خصوص قطع بررسی درخواست.

شخصان پناهجوینده، اینچنین اعضای عایلة آنها عهده‌دارند: (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-طلبات کانستیتوتسیة (سرقانون) جمهوری تاجیکستان، قانون مذکور و دیگر سندهای میعیاریی حقوقی جمهوری تاجیکستان را رعایه نمایند؛ (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)

– مقامات کارهای داخلی را در دوام سه روز کاری در بارة عوض نمودن محل استقامت در حدود جمهوری تاجیکستان و عاید به مقصد از قلمرو جمهوری تاجیکستان بیرون رفتن آگاه سازند؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-ترتیب مقرّرگردیدة استقامت را رعایه نمایند و طلبات مقرّرگردیدة معیارهای سنیتری و گیگیینی استقامت در محل سکونت موقتی را اجرا کنند؛

– طبق ترتیبی، که مقامات تندرستی و حفظ اجتماعی اهالی مویین می‌نماید، فوراً از معاینة حتمی طبّی گذرند؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– به مقامات مهاجرت معلومات صحیح را برای قبول قرار در اساس درخواست پیشنهاد نمایند؛

– از تغییرات معلوماتهای انکتوی و محل استقامت به مقامات مهاجرت خبر دهند.

 
مادّة 11. ترتیب گریزه دانستن شخصان پناهجویند
 

اساسها و ترتیب گریزه دانسته شدن شخص در جمهوری تاجیکستان پناهجوینده از جانب مقامات کارهای داخلی با راه مقرّر نمودن طلبات زیرین مویین کرده می‌شوند: (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– نتیجة معلوماتهای انکتوی شخص پناهجوینده در اساس دایر نمودن صحبتهای انفرادی؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

– درستی معلومات به دستامده در بارة شخص پناهجوینده و اعضای عایله‌اش، که او را همراهی می‌کنند؛

-سببهای به جمهوری تاجیکستان وارد شدن؛

-مضمون هوجچتهای پیشنهادشده؛

-بیانات به طریق رسمی تهیّه شده، اگر آنها موجود باشند؛

-دیگر هوجچتها.

درخواست گریزه دانستن شخص در مهلت نه دیرتر از سه ماه پس از به قید گرفته شدن آن از جانب مقامات کارهای داخلی  بررسی کرده می‌شود. مهلت عمل بقیدگیری نیز به همین مدّت دراز کرده می‌شود. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)
مهلت بررسی درخواست در صورت موجود بودن مشکلات در مویین نمودن اساسناکی خوف تحت تعقیب قرار گرفتن عریض‌دهنده از جانب مقامات کارهای داخلی ممکن است، دراز کرده شود، ولی نه بیشتر از 3 ماه پس از به قید گرفته شدن درخواست در خصوص گریزه دانستن. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)
رسمیات گریزه دانستن می‌تواند در هر مرحله بازداشته شود، اگر در جریان بررسی درخواست معلوم گردد، که شخص دیده و دانسته در بارة خود معلومات بردروغ پیشنهاد نموده است یا کرداری صادر نموده است، که امنیت دولت استقامت را تحت خطر می‌گذارد یا ترتیبات جمعیّتی را خلل‌دار می‌سازد.
قرار در بارة گریزه دانستن یا در خصوص رد نمودن گریزه دانستن از جانب مقامات کارهای داخلی در اساس خلاصة کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه، که با نظرداشت رسمیات انچامدادة بررسی درخواست و حجّتهای پروندة شخصان پناهجوینده پیشنهاد گردیده است، قبول کرده می‌شود. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
به شخص پناهجویندة گریزه دانستشده، که به سن هجده رسیده است، مقامات کارهای داخلی مطابق دستورعمل شهادتنامة گریزه، که حکومت جمهوری تاجیکستان تصدیق نموده است، شهادتنامة نمونه‌اش مقرّرگردیده می‌دهد. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590) (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
همچنین به شخص گریزه دانستشدة به سن هجده رسیده‌ای، که بی همراهی نمایندة قانونی به جمهوری تاجیکستان وارد شده است، با نظرداشت فکر و ملاحظه‌های مقامات وصایت و پرستاری می‌تواند شهادتنامه سپرده شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
شهادتنامه در برابر پیشنهادات مقامات کارهای داخلی برای گرفتن اجازت زیست به مهلت گریزه دانستن شخص گریزه دانستشده و اعضای عایلة او اساس می‌باشد. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)
شخص پناهجوینده به مهلت 3 سال گریزه دانسته شده، به او به این مدّت شهادتنامة گریزه داده می‌شود. هنگام در دولت منسوبیّت شهروندی (یا محل استقامت پیشترة) او باقی ماندن حالتهایی، که او مورد تعقیب قرار گرفته بود، در اساس قرار کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه مهلت گریزه دانسته شدن او و مهلت عمل شهادتنامة گریزه به هر 3 سال منبعده تمدید کرده می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
مقامات کارهای داخلی مقامات دخلدار را از قبول قرار نهایی در خصوص رد نمودن گریزه دانستن شخص خبردار ساخته، آن را از قید می‌برارد و به وه‌ای و به اعضای عایله‌اش برای دادن روادید خروج از جمهوری تاجیکستان درخواست می‌کند. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)
شخصی، که طبق طلبات قانون مذکور در بارة رد گردیدن گریزه دانستن آگاهینامه گرفته است، در صورت نداشتن دیگر اساسهای قانونی برای استقامت در جمهوری تاجیکستان، عهده‌دار است در مهلت نه دیرتر از یک ماه پس از گرفتن آگاهینامه در خصوص رد گردیدن درخواستش یکجایه با اعضای عایلة خود جمهوری تاجیکستان را ترک نماید.
شخصی، که گریزه دانستن او رد کرده شده است، بنا بر پیدا شدن حالتهای نو حقوق دارد با ترتیب مقرّرنمودة قانون مذکور تکراراً برای گرفتن مقام گریزه به مقامات کارهای داخلی درخواست پیشنهاد نماید. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 
مادّة 12. حقوق و عهده‌داریهای شخص گریزه دانستشد
 

1. شخصی  گریزه دانستشده و اعضای عایلة او، که همراهش آمده‌اند، حقوقهای زیرین را دارند:

-گرفتن اطّلاعات در بارة هوکوق و عهده‌داریهای خود، اینچنین اطّلاعات دیگر موافقی  قانون مذکور؛

-استقامت در جمهوری تاجیکستان در دورة گریزه بودن در محلهای اهالی‌نشینی، که نامگوی آنها را حکومتی  جمهوری تاجیکستان، مویین کرده است؛

-ساکنشوی مستقلانه در عایلة شهروند جمهوری تاجیکستان یا شهروند خارجی و شخص بی‌شهروند موافق قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان؛

-اشتراک در برنامه‌های همگراییی، که مقامات کارهای داخلی تهیه می‌نماید؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-یاری طبّی، تأمینشوی با کار، کار در اساس کرایه یا فعالیّت صاحبکاری، مطابق سندهای میعیاریی حقوقی جمهوری تاجیکستان، اگر ترتیب دیگر مقرّر نشده باشد؛

-گرفتن تحصیلات ابتدایی و میانه؛ (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)

-کمک مقامات کارهای داخلی در دریافت معلومات در بارة خویشاوندانی، که در دولت منسوبیّت شهروندی (محل استقامت پیشترة) شخص گریزه استقامت می‌کنند؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

– مراجعت به مقامات کارهای داخلی در محل بود و باش خود با مقصد رسانیدن کمک به او و اعضای عایله‌اش در برسمییتدراری حجّتهای سفری در موافقه با مقامات امنیت ملّی جمهوری تاجیکستان؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-از مقامات کارهای داخلی محل استقامت موافق ترتیب مقرّرگردیده گرفتن اجازت زیست و دیگر حجّتهای دخلدار؛

-با عریضه مراجعت نمودن در خصوص دادن اجازت برای استقامت دائمی در جمهوری تاجیکستان با اساسهایی، که به مقام گریزه وابستگی ندارند یا موافق قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان صاحب شدن به مقامی  شهروندی جمهوری تاجیکستان؛

-اختیاراً برگشتن به دولت منسوبیّت شهروندی (محل استقامت پیشترة) خود؛

-رفتن به دولت دیگر برای استقامت؛

-گرفتن یارم‌پولی و دیگر نوع کمک طبق ترتیبی، که حکومت جمهوری تاجیکستان مویین می‌نماید؛

-استفاده از دیگر حقوقهایی، که قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان برای شهروندان خارجی و شخصان بی‌شهروند به طور دائمی در جمهوری تاجیکستان استقامتکننده پیش‌بینی نموده است.

2. شخص گریزه دانستشده و اعضای عایلة او، که او را همراهی می‌کنند، عهده‌دارند:

-طلبات کانستیتوتسیة (سرقانون) جمهوری تاجیکستان، قانون مذکور و دیگر سندهای معیاری حقوقی جمهوری تاجیکستان را رعایه نمایند؛ (قجت از 28. 12. 12س. ، ش 919)

-هنگام ساکنشوی مستقلانه در مهلت نه دیرتر از سه روز کاری پس از  گرفتن شهادتنامه در   مقامات کارهای داخلی محل استقامت از قید گذرند؛

-پس از گرفتن راه‌خط برای سکونت موقتی از مقامات کارهای داخلی در مهلت نه دیرتر از سه روز به محل اهالی‌نشین نشاندادشده آمده، بعد رسیدن در مهلت نه دیرتر از سه روز کاری در مقامات محلی کارهای داخلی از کید گذرند؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-در مهلت نه دیرتر از یک هفتة کاری به مقامات کارهای داخلی در خصوص تغییر نام و نسب، هیت عایله، وضعیت عایلوی، در بارة صاحب شدن به شهروندی دیگر دولت و در بارة گرفتن اجازت برای استقامت دائمی در جمهوری تاجیکستان معلومات پیشنهاد کنند؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-از مقصد تغییر دادن جای استقامت در جمهوری تاجیکستان یا کوچیده رفتن بیرون از جمهوری تاجیکستان مقامات کارهای داخلی را خبردار نمایند؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

– در صورت عوض نمودن جای استقامت از قید مقامات کارهای داخلی برآیند و در دوام سه روز کاری پس از رسیدن به محل نو استقامت در مقامات کارهای داخلی آن محل از قید گذرند؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-در مهلتهایی، که مقامات کارهای داخلی مقرّر می‌نماید، هر سال از نو از قید گذرند؛ (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

-دیگر عهده‌داریهای را، که قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان برای شهروند خارجی و شخص بی‌شهروند در جمهوری تاجیکستان دائمی استقامتکننده پیش‌بینی نموده‌اند، اجرا کنند.

 
مادّة 13. قطع گردیدنی  مقام گریزه و محروم نمودن از آن
(قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 

مقام گریزه قطع می‌گردد، اگر شخص: (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-برای استقامت دائمی در جمهوری تاجیکستان اجازت گرفته باشد؛

-شهروندی جمهوری تاجیکستان یا دیگر دولت را صاحب شده باشد؛

-برای استقامت دائمی از جمهوری تاجیکستان رفته باشد؛

– اختیاراً از حمایه دولت منسوبیّت شهروندی یا استقامت خود از نو استفاده برد؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-اختیاراً به کشور منسوبیّت خود، که قبلاً بنا بر خوف تعقیبات ترک کرده بود، برگردد؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-از حمایه دولت منسوبیّت شهروندی خود با سببهایی، که او گریزه دانسته شده بود، دست کشیده نتواند، اگر این سببها دیگر وجود نداشته باشند.

2. شخص در حالتهای زیرین از مقام گریزه محروم کرده می‌شود، اگر:

-دیده و دانسته معلومات بردروغ یا حجّتهای قلبکی پیشنهاد نموده باشد، که برای گریزه دانستنی  او اساس شده باشند؛

– یکی از حالتهای پیش‌بینینمودة مادّة 3 قانون مذکور آشکار گردد؛ (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

-به امنیت ملّی، اساسهای ساخت کانستیتوتسیانی، ترتیبات جمعیّتی، سلامتی و اخلاقی اهالی جمهوری تاجیکستان تهدید نماید.

قرار در بارة قطع گردیدن مقام گریزه یا محروم نمودن از مقام گریزه از جانب کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه قبول کرده می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
آگاهینامه عاید به قرار کمیسیون مشترک دائماملکنندة نزد مقامات کارهای داخلی عاید به مویین نمودن مقام گریزه در بارة قطع گشتن مقام گریزه یا  محروم نمودن از مقام گریزه با نشان دادن سببهای قبول قرار در این باره و ترتیب شکایت آوردن از روی قرار از جانب مقامات کارهای داخلی نه دیرتر از پنج روز کاری پس از قبول قرار به این شخص سپاریده یا ارسال کرده می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
مقامات کارهای داخلی مقامات دخلدار را از قرار قبولگردیده در بارة از دست دادن مقام گریزه یا در بارة از مقام گریزه محروم نمودن شخص خبردار نموده،   آن را از قید می‌برارد، همزمان در خصوص به رسمیت درآوردن روادید خروج او و اعضای عایله‌اش از جمهوری تاجیکستان درخواست می‌نماید. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

6. در صورت از دست دادن مقام گریزه یا محروم گردیدن از این مقام، شهادتنامه به مقامات کارهای داخلی سپرده شده، آن بی‌اعتبار دانسته می‌شود. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

7. شخصی، که بنا بر حالتهای پیش‌بینینمودة قسم یکم و دوّم همین مادّه مقام گریزه را از دست داده است یا از مقام گریزه محروم گردیده است و حقوق پیشنهاد نمودن دعوا را نسبت این قرار مطابق قانون مذکور استفاده نمی‌کند، اینچنین برای سکونت در جمهوری تاجیکستان دیگر اساسهای قانونی ندارد، عهده‌دار است در مهلت نه دیرتر از یک ماه پس از گرفتن آگاهینامه در خصوص مقام گریزه را از دست دادن یا در بارة از مقام گریزه محروم نمودن یکجایه با اعضای عایلة خود جمهوری تاجیکستان را ترک نماید.

8. شخصی، که بنا بر حالتهای پیش‌بینینمودة قسم یکم و دوّم همین مادّه مقام گریزه را از دست داده است یا از مقام گریزه محروم گشته است و اعضای عایلة او بعد از قرار نهایی حقوق استفادة استقامتگاهی را، که مقامات اجرائیة محلی حاکمیت دولتی برای استقامت موقتی پیشنهاد نموده‌اند، از دست می‌دهد. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

 
مادّة 14. کفالتهای حقوقی شخصانی  پناهجوینده و گریزه دانستشد
 

1. شخصان پناهجوینده، که در خصوص گریزه دانستن درخواست پیشنهاد نموده‌اند، گریزه دانسته شده‌اند، مقام گریزه را از دست داده‌اند یا از مقام گریزه محروم کرده شده‌اند، خلاف ارادة آنها به قلمرو دولتی، که در آن به حیات یا آزادی آنها بنا بر نشانه‌های نجادی، اعتقاد دینی، شهروندی، منسوبیت به گروه مویین اجتماعی یا عقیده‌های سیاسی خطر تعقیب تهدید می‌کند، برگردانیده نمی‌شوند.

2. مقرّرات در بند یکم همین مادّه نشاندادشده به گریزهایی، که با اساسهای مویین سبب خوف بی‌خطری دولتی، که در حدود آن می‌باشند، شده می‌توانند یا محکومشدگانی، که موافق حکم به گروه صادرکنندگان جنایت مخصوصاً وزنین داخل شده، برای دولت خطر عمومی دارند،   تطبیق کرده نمی‌شود.

3. معلومات در بارة شخصانی، که در خصوص گریزه دانستن درخواست پیشنهاد نموده‌اند، یا ان  که گریزه دانسته شده‌اند، به مقامات حاکمیت و تشکیلاتهای جمعیّتی دولت منسوبیّت شهروندی (محل استقامت پیشترة) آنها بی راضیگی خطّی این شخصان پیشنهاد کرده نمی‌شود.

4. نسبت قرار و عملهای (بی‌عملی) مقامات ادارة دولتی و شخصان منصبدار وابسته به اجرای قانون مذکور به مقامات بالایی یا سود شکایت پیشنهاد نمودن ممکن است.

5. مهلت پیشنهاد شکایت از روز گرفتن آگاهینامه در بارة رد گردیدن بقیدگیری درخواست در خصوص گریزه دانستن، در خصوص از دست دادن مقام گریزه، در بارة محروم گردیدن از مقام گریزه به مقامات بالایی یا به سود نباید از یک ماه زیاد باشد. شکایت به مقامات بالایی شکایت سودی را استثنا نمی‌گرداند. در صورت شکایت به مقامات بالایی بعد گذشتن مهلت نه دیرتر از یک ماه اگر شخص جواب نگرفته باشد یا جواب رد گرفته باشد، حقوق دارد به سود مراجعت نماید.

تا قبول قرار طبق شکایت شخص شکایت پیشنهادنموده و اعضای عایلة او دارای حقوقها و عهده‌داریهای پیش‌بینینمودة قانون مذکور و دیگر سندهای معیاری حقوقی جمهوری تاجیکستان می‌باشند. ضمناً مهلت عمل شهادتنامة موقتی شخص پناهجوینده یا شهادتنامة گریزه از جانب مقامات کارهای داخلی به مهلت بررسی شکایت و قبول قرار از طرف مقامات سود تمدید کرده می‌شود. همزمان، از طرف مقامات کارهای داخلی مهلت بقیدگیری شخص پناهجوینده یا مهلت عمل شهادتنامة گریزه و اجازت زیست آنها تمدید کرده می‌شود. (قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)
شخصی، که در بارة رد گردیدن بقیدگیری درخواست در خصوص گریزه دانستن، در بارة رد گردیدن گریزه دانستن، در بارة از دست دادن مقام گریزه یا در بارة محروم گردیدن از مقام گریزه موافق قانون مذکور آگاهینامه گرفته است و حقوق پیشنهاد نمودن شکایت را نسبت این قرار مطابق همین مادّه استفاده نموده است، عهده‌دار است   جمهوری تاجیکستان را یکجایه با اعضای عایلة خود در مهلت نه دیرتر از یک ماه پس از گرفتن آگاهینامه در بارة رد گردیدن شکایت، در صورت نبودن دیگر اساسهای قانونی برای استقامت در جمهوری تاجیکستان، ترک نماید.

 
مادّة 15. ساکن نمودن شخصان پناهجوینده و گریزه دانستشد
 

1. شخصان پناهجوینده، که در خصوص گریزه دانستن درخواست پیشنهاد نموده‌اند و برای مستقلانه ساکن شدن امکانیت ندارند، از جانب مقامات اجرائیة محلی حاکمیت دولتی در محل جایگیرشوی مقامات دخلدار کارهای داخلی، که درخواست را به قید گرفته است، ساکن کرده می‌شوند. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590)

برای ساکنشوی شخصانی، که در خصوص گریزه دانستن درخواست نموده‌اند، می‌توانند مرکزهای جایگیرکنی موقتی تأسیس داده شوند. این جایها با پیشنهاد مقامات کارهای داخلی و با موافقة وزارت و اداره‌های دخلدار در اساس قرار حکومت جمهوری تاجیکستان تأسیس داده می‌شوند. (قجت از 12. 01. 10س. ، ش590؛ از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

3. شخصانی، که گریزه دانسته شده‌اند و امکانیّت مستقلانه ساکن شدن ندارند، مطابق کواته‌های قبول گریزه‌ها برای هر یک ولایت و ناحیة جمهوری، که حکومت جمهوری تاجیکستان هر سال مقرّر می‌نماید، تقسیم کرده می‌شوند.

4. استقامتگاه برای سکونت موقتی شخصانی، که گریزه دانسته شده‌اند، از جانب رئیسان ولایتها و ناحیه‌ها طبق کواته‌های مقرّرگردیده در اساس شرطنامة اجاره، که با این گونه شخصان بسته می‌شوند، برای مهلت گریزه بودن آنها پیشنهاد کرده می‌شود.

قرار در بارة به شخص گریزه دانستشده دادن استقامتگاه برای سکونت موقتی از جانب مقامات دخلدار موافق ترتیبی، که طبق نظامنامة استقامت گریزه‌ها در جمهوری تاجیکستان مقرّر گردیده است، قبول کرده می‌شود.

6. در صورت به طور عامّوی به جمهوری تاجیکستان وارد شدن شخصان پناهجوینده، که در خصوص گریزه دانسته شدن بنا بر حالتهای پیش‌بینینمودة همین قانون درخواست پیشنهاد کرده‌اند، ساکن نمودن این شخصان و شرایط نگاهداری آنها را حکومت جمهوری تاجیکستان مویین می‌نماید.

 
مادّة 16. مبلغ‌گذاری  وابسته به تطبیق قانون مذکور
 

مبلغ‌‌گذاری عاید ب  قبول، رسانیدن کمک به شخصانی  پناهجوینده، گریزه و اعضای عایلة آنها و اینچنین خراجات وابسته به خارج کردن آنها از جمهوری تاجیکستان، در مورد رد گردیدن درخواست گریزه دانستن آنها، از دست دادن مقام گریزه، محروم گردیدن از مقام گریزه و اعضای عایلة آنها طبق ترتیب و ‌اندازهایی، که حکومت جمهوری تاجیکستان مویین می‌نماید، اینچنین از حساب مبلغهایی، که از سازمانهای بینلمیللی و دیگر دولتها در اساس شرطنامه‌های (سازشنامه‌های) با جمهوری تاجیکستان بسته‌شونده وارد می‌گردند و خیریه‌های شخصان واقعی و حقوقی انجام داده می‌شود.

 
مادّة 17. همکاری بینلمیللی عاید به مسئله‌های گریزها
 

جومهوری تاجیکستان با دیگر دولتها، ریاست کمیسر عالی سازمان ملل متّحد عاید به گریزه‌ها و دیگر سازمانهای بینلمیللی با مقصد حلّ مسئله‌های گریزه‌ها همکاری می‌نماید.

 
مادّة 18. جوابگری برای رعایه نکردن طلبات قانونی  مذکور
 

شخسان واقعی و حقوقی برای رعایه نکردن طلبات قانون مذکور با ترتیب مقرّرنمودة قانون‌‌گذاری جمهوری تاجیکستان به جوابگری کشیده می‌شوند.

 

(قجت از 26. 07. 14س. ، ش 1024)

 
مادّة 19. در بارة بی‌اعتبار دانستن قانون جمهوری تاجیکستان
«در بارة گریزه‌ها»

 

قانون جمهوریی  تاجیکستان از 20 ژوئیة  سال 1994   «در بارة گریزه‌ها» (اخباری  شورای عالی جمهوریی  تاجیکستان، س. 1994، ش15-16، ماد. 243؛ اخبار مجلس عالی جمهوری تاجیکستان، س. 1997، ش 9، ماد. 117؛  س. 2001، ش 4، ماد. 182) از اعتبار ساقط دانسته شود.

 
پریزیدینتی
جومهوری تاجیکستان                     ه. رحماناو
 

ش. دوشنبه، 10 می سال 2002،

ش 50