Теги: Ҳикоя

Якеро зани соҳибҷамоле ҷавон даргузашту модарзани фартут ба иллати кобин дар хона мутаммакин бимонд ва мард аз муҳовирати ў ба ҷон ранҷидӣ ва аз муҷовирати ў чора надидӣ, то гурўҳе ошноён ба пурсидан омаданд. Шарике гуфто: – Чӣ гунаӣ дар муфориқати ёри азиз? Гуфт: – Нодидани зан бар ман чунон …

Рафиқе доштам, ки солҳо бо ҳам сафар карда будему намак хўрда ва бекарон ҳуқуқи сўҳбат собит шуда. Охир ба сабаби нафъ андак озори хотири ман раво дошт ва дўсти сипарӣ шуд. Ва бо ин ҳама аз ду тараф дилбастагӣ буд. Шунидам, ки рўзе ду байт аз суханони ман дар маҷмаи …

Тўтиеро бо зоғе дар қафас карданд ва аз қубҳи мушоҳидаи ў муҷоҳида мебурду мегуфт: – Ин чи талъати макрўҳ асту ҳайати мамқут ва манзари малъуну шамоили номавзун? Алассабоҳ ба рўи ту ҳар ки бархезад, Сабоҳи рўзи саломат бар ў масо бошад. Бадбахтаре чу ту дар суҳбати ту боистӣ, Вале чунин, …

Якеро аз уламо пурсиданд, ки яке бо маҳрўе дар хилват нишаста ва дарҳо баста ва рақибон хуфта ва нафс толибу шаҳват ғолиб, чунон ки араб гўяд: «Ат-тамру ёнеъ Ван-но-туруғайру монеъ» (тарҷумааш: хурмо расида ва боғбон бирафта). Ҳеҷ бошад, ки ба қуввати парҳезгорӣ аз ў ба саломат бимонад? Гуфт: – Агар …

Дар унфувони ҷавонӣ, чунон ки афтаду донӣ, бо шоҳиде сареву сарӣ доштам ба ҳукми он, ки хулқе дошт. Он ки наботи оразаш оби ҳаёт мехўрад, Дар шакараш нигаҳ кунад, ҳар ки набот мехўрад. Иттифоқан ба хилофи табъ аз вай ҳаракате бидидам, ки написандидам, доман аз ў даркашидаму меҳр барчидам ва …

Ёд дорам дар айёми пешин, ки ман ва дўсте чун ду бодамағз дар пусте сўҳбат доштем. Ногоҳ иттифоқи мағиб афтод. Пас аз муддате, ки бозомад, итоб кард, ки дар ин муддат қосиде нафиристодӣ! Гуфт: – Дареғ омадам, ки дидаи қосид ба ҷамоли ту равшан гардаду ман маҳрум. Ёри дерина маро, …

Яке дўстеро, ки замонҳо надида буд, гуфт: – Куҷои, ки муштоқ будаам? Гуфт: – Муштоқи беҳ, ки маўлӣ! Дар омадӣ, эй нигори сармаст. Зудат надиҳем доман аз даст. Маъшуқ, ки дер дер бинанд, Охир кам аз он ки сер бинанд. Шоҳид, ки бо рафиқон ояд, ба ҷафо кардан омадааст ба …

Якеро аз мутааллимон камоли беҳҷате буду тийби лаҳҷате ва муаллимро аз он ҷо ки ҳисси башарият аст, бо ҳусни башараи ў муомилате дошт. Заҷру тавбиҳе, ки ба кўдакон кардӣ, дар ҳақ вай раво надоштӣ ва вақте ки ба хилваташ дарёфтӣ, гуфтӣ: На ончунон ба ту машғулам, эй бихиштирўй, Ки ёди …

Якеро дил аз даст рафта буд ва тарки ҷон гуфта ва матмаҳи назараш ҷое хатарнок ва вартаи ҳалок , на луқмае, ки мутасаввир шуди, ки ба ком ояд, ё мурғе, ки ба дом афтад. Чу дар чашми шоҳид наёяд зарат, Зару хок яксон намояд барат. Боре ба насиҳаташ гуфтанд: «Аз …

Порсоеро дидам бо муҳаббати шахсе гирифтор, на тоқати сабру на ёрои гуфтор, чандон ки маломат дидию гаромат кашидӣ, тарки тасоби нагуфтиву гуфтӣ: Кўтаҳ накунам зи доманат даст, В-ар худ бизани ба теғи тезам. Баъд аз ту малозу малае нест, Ҳам дар ту гурезам, ар гурезам. Боре маломаташ кардаму гуфтам: – …