Теги: Ҳикоя

Дохили хона нишаста доду фарёди бачаҳову калонсолон ба гўшам расид. Кунҷковиям боло гирифту ба пешайвон баромадам. Офтоби оламоро нурпошӣ дошт. Дар поён гурўҳи одамон аз ҷой наҷунбида ба як нуқта менигаристанд. Гурбаи сиёҳи фарбеҳи дуздро дидам. Қадре болотар як ҷуфт майна худро чун шоҳин фиғонашон ба осмон печида, сўи гурбаи …

О Д А М   Б У Д А Н   М Е Х О Ҳ А М  Сухан аз арши барин омадааст,                                                        Баҳри покон …

Аз ҳавои хуши зодгоҳаш чуқур нафас кашида, Тоҷинисо бо писараш чун наврўзи баҳор ба остонаи хонаи падар қадам мегузорад. Ва эҳсоси он ки модараш ўро пешвоз намегирад, сараш ба шўр омада, дилаш пурғусса мегардад. Ҳа, бе модараш ҳавлӣ холӣ, хона тиҳӣ! Вале эҳсоси он ки падараш ҳаст, акаҳову хоҳараш ҳастанд, …

Он рўз ў якбора чанд сол калонтар шуд. Гўё дар як он ба воя расид. Кўдак рафту болиғ баргашт. Хандон, беғам, бедарду алам рафту гирёну ғамзада, бо дарду алам омад. Сарфарозу сарболо, бо рўи сурх аз дар баромаду сархам бо рўи чун пахта сап-сафед аз дар даромад. Гуноҳи падар агарчи …

– Модарҷон!.. Омад… Аз ин нидо, ки булўри сукутро пора-пора месозад, модар як қад мепарад. Дилаш ҷиғғас мезанад ва биму хатар аз гулўяш мегирад. Сипас ба худ мепечаду ҳаросон сар ба рўи писар хам карда, бо тарсу таҳлуқа мепурсад: – Чӣ гуфтӣ, ҷонакам? Кӣ омад? – Падарам омад, – чеҳраи …

Ҳафтае пеш аз ба табобат рафтанаш духтарчаи ҳафтсолаам маро хеле хушҳолона истиқбол гирифт. Чашмонаш барқ мезаданд. – Медонед ман чӣ овардам?! – Не. – Ёбед канӣ! Ман ки хаста будам, мадори фикр карданам набуд, аз ин рў зуд таслим шуданро авло донистам. – Аздусар як шабу рўз хаёл кунед ҳам, …

  Меше аз ҷўе биҷаст, дунбаи вай боло афтод. Буз бихандид, ки: — А… и туро дидам. Меш рўй бозпас кард, ки: — Ай беинсоф, ман солҳо а… и туро бараҳна дидам ва ҳаргиз нахандидам ва таъни ту написандидам. Ту пас аз умре, ки як бор маро чунин дидайӣ, чӣ …

Пушти гардан, гўш ва банди дасти духтаракро доғи сафед зад. Ба чашми атрофиён сард метофт ва гоҳи назарашон уфтодан ботинашон як қад мепариду ноаён лаҳзае меларзид. Дар ибтидо, волидайн хеле ба таҳлука даромада, безобита шуданд, назди духтурон давиданд, ба табибони халқӣ нишон доданд. Аз дардмандони гуногун маслиҳат пурсиданд, ба ҳар …

Бача будем. Дар синфи ҳафтум мехондем. Як ҳафта инҷониб аз фанни адабиёт ба мо муаллими нав дарс мегуфт. Ўро бағоят ҷиддиву сахтгир ва донишманд мешумориданд. Ҳақиқатан забони бурро дошт, шеъри бисёре азёд медонист, бе китоб сухан меронд. Касе ҳад надошт, ки ба ҳампартааш гап занад, ё бо кори беҳуда машғул …

Аслан гирем, тўқай хўҷаини аниқ надошт. Серобу алаф ва дар соҳили чапи дарёи Сир воқеъ буд. Гов аз ҷониби шарқ аввал равшании чароғи мошинро дид, пасон овозашро шунид. Баъди як дам чанд нафар мардон пои пиёда то мобайни тўқай расиданд. Ба говони дигар бо чашми харидорӣ нигариста, маслиҳат мекарданд. Гов …