Ҳикояи Гунҷишк (Афсона)

Гунҷишке хонаи маврусии²⁵ худро бозпардохту дар фурҷаи²⁶ ошёнаи лаклаке хона сохт.

Бо вай гуфтанд:

— Туро чӣ муносабат, ки бо ҷуссае бад-ин ҳақирӣ бо ҷонваре бад-он бузургӣ ҳамсоя бошӣ ва худро бо вай дар маҳалли иқомат ва манзили истиқомату манзили истиқомат ҳампоя дорӣ?

Гуфт:

— Ман низ ин қадар донам, аммо ба донистаи худ амал натавонам. Дар ҳамсоягии ман морест, ки чун ҳар сол бачагон бароварам ва ба хуни ҷигар бипарварам, ногоҳ бар хонаи ман тозад ва бачагони маро қут созад. Имсол аз вай гурехтаам ва дар домани давлати ин бузург овехтаам. Умед медорам, ки доди маро аз ў биситонад, чунонки ҳар сол бачагони маро ў қути худ гардонидааст, имсол вайро қути бачагони худ гардонад.

Қ и т ъ а

Чу рўбоҳ дар бешаи шер бошад,

Зияд эмин аз захми чанголи гургон.

Зи бедоди хурдон амон ёбад он кас,

Ки гирад ватан дар ҷавори бузургон.