Гуногун

Суратҳои ошиқонаву ошиқиро барои тамошо. Шумо ошиқ шудед ва ё ошқӣ бароятон аҷиб менамояд? Бе ошиқӣ таъми зиндагӣ хушкилтар намешавад. Ҳар касе, ки ошиқ мешавад барояш ҳаёт боллазаттар мешавад ва барои соҳиб шудани маъшуқӣ худ кӯшишҳои зиёде мекунад.  Дар васфи ошиқӣ шоирон ва ва олимон ва худи шоҳ ва ё …

Бодрангбӯя — ин калима дар таъсири забони арабӣ монда, бодранҷбӯя гаштааст. Ба русӣ лимонная трава (лимонная мята) ва мелисса меноманд. Ин дар ҳама ҷоҳои намнок мерӯяд. Қадди гиёҳаш то 85 сантиметр мехезад, ки ду навъ дорад: як намудаш хурдтар ва навъи дигараш баргнозуки дарозак, атрофи баргаш дандонадор, пояаш монанди райҳон …

Лаклак — парандаи калонҷусса буда, гардану по ва нӯли дароз дорад, ки ба мардум маълум мебошад. Аз чӯбмайда ва хорҳои шахшӯл барои муҳофизати бачаҳои худ ошён месозад. Азбаски душмани бачаҳои он мор аст, худаш морро мехӯрад. Бинобар он, ки хӯрокаш аз ҷонварони номарғуб аст, гӯшташ бадбӯй мебошад. Мизоҷи лаклак дар охири …

ҶИН калимаи арабӣ « جن »  буда маънояш руҳ мебошад. Ҷин дар асотирҳои (ривоятҳои сохташуда)-аи арабҳо зикр шуда дар дигар китобҳои таърихӣ дар шакли «Ҷин», «Аҷина», «Дев», «Шайтон», «Бало», «Азозил», «Парӣ», «Аҳриман» ва ба монанди инҳо буда ассосан ҳамчун шахсиятҳои нопок мебошанд. То пайдоиши дини Ислом Ҷинҳо барои арабҳо чун Худо низ …

Истиқлолият маънои мустақилиятро дорад. Асосан калимаи «Истиқлолият» ба мардум ё давлат мутаалиқ аст ва калимаи «Мустақилият» бошад ба ягон одам ва ё вазифаи ин ё он кас. Истиқлолият доштан маънои онро дорад ки давлат ё мардум (халқ) новобаста аз қарор ё фикри дигар давлату халқиятҳо хулосаву ҳаракатҳои худро мустақилона қабулу …

Гандуми девона — ин донест аз ҷав борик ва майдатар, таъмаш каме талх, рангаш моил ба сурхӣ. Гиёҳаш монанди растании гандум дар гандумзорҳо мерӯяд. Беҳтарини он фарбеҳдонаи он аст, ки кӯҳна нагашта бошад. Мизоҷаш дар дараҷаи дувум гарм ва хушкиаш зиёда аз ин дараҷа мебошад. Хислатҳои шифобахши он: агар инро бихӯранд, …

Беҳтарин ва сабуктарини онҳо маскаи гов аст, ки аз саршир гирифта бошанд. Мизоҷаш дар дараҷаи якум гарм ва тар аст. Агар кӯҳна шавад, гармтар мегардад, вале тариаш мекоҳад. Хислатҳои шифобахши он: хӯрдани маска дарунро мулоим мекунад, реш ва моддаҳои нодаркори ҷамъшударо мепазонад ва барои хориҷ шудан муҳайё месозад, баданро фарбеҳ мегардонад, …

Инро аз шири ҳайвонот ва ҷурғот ба амал меоваранд. Беҳтарини он равғани гов аст, ки сабуктар мебошад, баъд аз он азони гӯсфанд, ки ин ғализтар мебошад назар ба равғани зарди говӣ. Мизоҷи ҳамаи навъҳои он дар дараҷаи якум гарм ва тар аст. Ҳарчанд ин кӯҳнатар гардад, рутубаташ мекоҳад ва хушкӣ пайдо …

Орову торо додани муй барои одамизод ҳусни зебо мебахшаду касро ҷолибтар ва ба чашми дигарон хушкилтар мегардонад ва инро шахсоне ки қадр менамоянд вақту пули худро ба ин самт сарф карда ба ҳадафҳои худ мерасанд . Ороиш додани муйи сар метавонад  ба дараҷае таъсир расонад ки фоида он метавонад ба ошиқиву …

Дар маъхазҳои хитоии асрҳои II–I пеш аз милод Даван ном як кишвари васеи пурсарвати серодам тасвир шудааст. Аксарияти куллии муҳаққиқон – ҳам русҳо ва ҳам хориҷиён Даванро дар Фарғона ҷой медиҳанд. Муаммо дар ҳамин, ки баромади калимаи «Даван»-ро, ки ба калимаи «Фарғона» ҳеҷ монандӣ надорад, чӣ хел шарҳ додан мумкин …