Шоҳроҳи Абрешим (чин. 絲綢之路, ӯзбакӣ: Buyuk Ipak Yo’li, форс. جاده ابریشم‎, ар. طريق الحرير‎)—Осиёро тавассути роҳҳои корвонгард бо Аврупо мепайваст. Роҳи Абрешим дар даврони ҳанӯз то мелод аз силсилаи роҳҳои корвонгарде иборат буд, ки дар Ғарб аз Руми қадим ва дар шарқ то ба дарбори салтанати Чин тӯл мекашид. Роҳи …

Барои фурӯкаш намудани таб, ин оятро бор-бор хонда ва бар шахси мариз бояд дамид. Ва барои дафъи хашму ғам ва лаҷоҷат низ хондани ин оят бисёр муфид мебошад. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Қулно ё нору кунӣ барда-в-ва саломан ало Иброҳим.[1] [1] Сураи Анбиё, ояти 69.

Касоне, ки хоҳони фарзанд ҳастанд, ин оятро 133- маротиба бихонанд ва бар обе бидаманд ва баъд аз намози субҳ зану шавҳар аз он об бинушанд. Оят ин аст: Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим Лиллоҳи мулку-с-самовоти ва-л-арзи, яхлуқу мо яшоу, яҳабу лимай-яшоу иноса-в-ва яҳабу лимай-яшоу-з-зукур. [1] [1] Сураи Шӯро, ояти 49.

Кумитаи кор бо занон ва оилаи Тоҷикистон аз нашри наворҳои ба истилоҳ, “ифшогари хиёнати занон” ҷиддӣ нигаронӣ кард ва хостори пешгирӣ аз чунин амалҳо шуд. Мақомот гуфтанд, ки ин мавзуъ бояд дар чаҳорчӯби хонавода ҳал шавад, на инки оммавӣ гардад. Якум, ба хонаи зан даромада, дахлнопазирии манзилро вайрон мекунанд. Дувум, …