Соле низое дар пиёдагони ҳоҷ ўфтода буд ва доӣ ҳам дар он сафар пиёда. Инсоф, дар сару рўи ҳам фитодем ва доди фусуқу ҷилол бидедем. Каҷованишинеро шунидам, ки бо адиле худ мегуфт:
– Ё лилаҷаб, пиёдаи оч чун арсаи шатранҷ ба сар мебарад, фарзин мешавад, яъне беҳ аз он мегардад, ки буд ва пиёдагони ҳоҷ бодия ба сар бурданду батар шуданд.
Аз ман бигўй ҳоҷии мардумғазойро,
К-ў пустини халқ ба озор медарад.
Ҳоҷи ту нестӣ, шутур аст, аз барои он-к
Бечора хор мехўраду бор мебарад.