Теги: Саъдии Шерозӣ

Маликзодае ганҷи фаровон аз падар мерос ёфт. Дасти карам баркушод ва доди саховат бидод ва неъмат бедареғ бар сипоҳу раият бирехт. Наёсояд машом аз таблаи уд, Бар оташ неҳ, ки чун анбар бибўяд. Бузургӣ боядат, бахшандагӣ кун, Ки дона то наяфшонӣ, нарўяд. Яке аз ҷуласои бетадбир насиҳаташ оғоз кард, ки …

Тане чанд аз равандагон дар сўҳбати ман буданд, зоҳири эшон ба салоҳ ороста ва яке аз бузургон дар ҳақи ин тоифа ҳусни зане балиғ дошт ва идроре муайян карда, то яке аз инон ҳаракате кард на муносиби ҳоли дарвешон, зани он шахс фосид шуд ва бозори инон косид. Хостам, то …

Яке аз рафиқон шикояти рўзгори номусоид ба назди ман овард, ки кафофи андак дораму аёли бисёр ва тоқати бори фоқа намеорам ва борҳо, дар дилам омад, ки ба иқлиме дигар нақл кунам, то дар ҳар он сурат, ки зиндагони карда шавад, касеро бар неку бади ман иттило набошад. Бас гурона …

Сияҳгўшро гуфтанд: – Туро мулозимати сўҳбати шер ба чӣ ихтиёр афтод? Гуфт: – То фазали сайдаш мехўрам ва аз шарри душманон дар паноҳи савлату зиндагӣ мекунам. Гуфтанд: – Акнун, ки ба зилли ҳимояташ даромадӣ ва ба шукри неъматаш эътироф кардӣ, чаро наздиктар наёӣ, то ба ҳалқаи хосонат дарорад ва аз …

Яке аз вузаро маъзул шуд ва ба ҳалқаи дарвешон даромад. Баракати сўҳбати эшон дар ў сироят кард ва ҷамъияти хотираш даст дод. Малик бори дигар бар ў дил хуш кард ва амал фармуд, қабулаш наёмаду гуфт: – Маъзулӣ беҳ, ки машғули. Онон, ки ба кунҷи офият биншастанд, Дандони сагу даҳони …

Яке аз подшоҳони пешин дар риояти мамлакат сустӣ кардӣ ва лашкар ба сахтӣ доштӣ, лоҷарам душмане саъб рўй намуд, ҳама пушт бидоданд. Чу доранд ганҷ аз сипоҳӣ дареғ, Дареғ оядаш даст бурдан ба теғ. Якеро аз онон, ки қадр карданд, бо ман дўст буд, маломат кардаму гуфтам: – Дун асту …

Яке аз мулукро шунидам, ки шабе дар ишрат рўз карда буд ва дар поёнии мастӣ ҳаме гуфт: Моро ба ҷаҳон хуштар аз ин як дам нест, К-аз неку бад андешаву аз кас ғам нест: Дарвеше гурусна ва бараҳна ба сармо буруни дар хуфта буд ва дар бадеҳа гуфт: Эй, он …

Бар болини турбати Яҳё-пайғамбар, алайҳисалом, мўътақиф будам дар ҷомеи Димишқ, ки яке аз мулуки Араб, ки ба беинсофӣ мансуб буд, иттифоқан ба зиёрат омад ва намоз карду ҳоҷат хост. Дарвешу ғанӣ бандаи ин хоки даранд В-онон, ки ганиматаранд, муҳтоҷтаранд. Он гаҳ маро гуфт: – Аз он ҷо, ки ҳиммати дарвешон …

Яке аз мулуки Араб ранҷур буд дар ҳолати пирӣ ва умеди зиндагонӣ қатъ карда, ин нигоҳ саворе аз дар даромад ва башорат дод, ки фалон қалъаро ба давлати худованд кушодем ва душманон асир омаданд ва сипоҳу раъияти он тараф ба ҷумлагӣ мутеи фармон гаштанд. Малик нафасе сард баровард ва гуфт: …

Подшоҳе бо ғуломе аҷамӣ дар киштӣ нишаст ва ғулом дигар бора киштиву дарё надида буд ва роҳати киштӣ наёзмуда. Гиряву зорӣ дарниҳод ва ларза дар андомаш ўфтод. Чандон ки мулотифат карданд, ором намегирифт ва айши малик аз ў мунағас буд. Чора надонистанд. Ҳакиме дар он кишти буд, маликро гуфт: – …