Дуои муолиҷаи рӯҳонии заъфи зеҳнӣ

Агар кудаке ва ё донишомӯзе зеҳнаш заъиф аст, ин оятро 121-маротиба бихонад ва бар обе бидамад ва рӯзона аз ҳамин об бинӯшад, иншоаллоҳ ба баракати он мушкилаш ҳал хоҳад гардид.

Оят ин аст:

Бисмиллоҳи-р-Раҳмони-р-Раҳим

Ва алламака мо лам такуну таъламу, ва кона фазлуллоҳи алайка азимо.[1]

[1] Сураи Нисо, ояти 113.